سلام خانوما ، شماهم اعتقاد دارید ک میگن تا چهل روز نباید بیرون بره زن زائو؟میخوام فلسفه پشتش رو بدونم مثلا بزرگاتون‌میگن اگ بری بیرون چی میشه؟؟؟

سلام جای ما تا ده روز کمک مادر بچه هستن وتو این ده روز هیچ کدومشون رو تنها نمیزارن تا وقتی میبرن حموم بعدش دکتر داری بچه مراقبت داره نمیشه نرفت بیرون شاید برای تفریح یا تو چشم ودید مردم نباشیم که یه وقت چشم یا نظر نکن چون بعضیا زود سروپا میشن ودیدم که حتی عروسی هم رفتن من خودم سزارین بودم تا چهلم حال نداشتم بیرون برم بستگی به خودت داره عزیز

روز های اول که بخاطر آزمایش و چکاپ باید خودت و بچه برید بیرون. من از ۱۵ روزگی دیگه رفتم بیرون میموندم خونه افسردگی میگرفتم

بخاطر اینه ک قدیما اینجور میگفتن ک جن و آل اذیت میکنه بچه و مادر رو
الان همه چی فرق کرده همه جا خونه اس وماشین و ادم
سعی کن غروب بیرون نمونی

فلسفه اش اینه قدیما همه جا خونه نبود شهر نبود امکانات نبود فاصله خونه ها با هم زیاد بود و میگفتن زن زائو با بچش بیرون باشه بی وقتی میشه

بزرگوار قرار نیست من تو کوچه خیابونا برگردم تا استخونم سرجاش برگرده ورزش ت خونه هس مراقبت های خودشو داره

والا من از بیمارستان اومدم خونه کارامم خودم کردم بیرونم رفتم 😐

من ۲۷ روزم بود عروسی برادر شوهرم بود.😐 بعد از این که زردی بچم خوب شد افتادم دنبال کارهای لباس و آرایشگاه.
بعدم همش‌باید دنیال کارهای بچه باشی.۳ تا ۵ روزگی که ببری بهداشت. بعدش ببری دکترش نشونش بدی
یدونه جکام ۱۵ روزگی داره.یدونه چکاپ یک ماهگی.
همینجوری همش باید بری بیرون.
تو خونه بشینی حال خودتم بد میشه

باید همه چیز جمع بشه سرجاش بدگرده

عزیزم بزرگارو بیخیال استخوناتو چی باور داری باز شدی

بزای غربالگری نوزاد و دکتر اینجور چیزها باید بری بیرون