پیرو تاپیک قبلی مامانای که هم سن و سال منید ببشتر جواب بدید چون هر سن بارداری فرق داره

عزیزم منم مثل شما سر بارداری اضافه وزن م شدیده من کمکی هم ندارم هم دخترمو تنها بزرگ میکنم هم پسرمو ولی به خودم امید میدم بیرون میرم جفتشون و میبرم کارهای خونه مم خداروشکر میکنم چون کوچکه کلا وصله به من هرجا میرم میاد دیگه مجبورم اینجوری عادت کردم
مدتیه رژیمم و ورزش تو خونه انجام میدم خلاصه که به خودم میرسم و خودمو عادت دادم به شرایط شماهم هرچه زودتر بری خونت برات بهتره چند روز سختی داره ولی بعد میفهمی منظورمو

سلام به تو ،اول اینکه خدا باهات یار بوده که خونوادت نزدیکتن ،من نظرم با بقیه کاملا متفاوته ،بنظرم بمون پیش مادرت اینا حالا ک کمک حالتن ،چون حالا حالا ها سختی زیاد داره ،منم کمرم درد میکنه و پوستمم ملاسما داره ولی خونوادم کرجن و دیر به دیر همو میبینیم ،اینو بهت بگم تنهایی تو خونه خودت بشدت کم میاری اگه بری و اعصابت از اینی ک هست داغون تر میشه

فقط میتونی با رژیم یا باشگاه رفتن چون گفتی کمکی داری من ندارم داخل خونه اهنگ میزارم میرقصم . ب خودت حال خوب بدی با هرچیز کوچیکی ک یکم بهترت میکنه . دیگه راهی نیست
من تمام هشت ماهی که دنیا بیاد پسرم روی ویلچرو تخت بودم
متوجه افسردگیو حرفایی ک میزنی هستم

می‌دونم شرایط بدنیت نرمال نیست ولی باید تو مرحله اول وابستگی به مادرت و حتما حتما کم کنی تا بتونی خودت و پیدا کنی و به خودت و بچه و زندگیت سرو سامون بدی

یه کم همت کن وزنت و بیار پایین یه کم وقت برای رسیدگی به خودت بزار هی تلقین نکن که نه نمیشه نمیتونم این خودش خیلی آدم و عقب میندازه از همه چیز