نمیدونم چرا هیچ ذوق و شوقی واس بدنیا اومدن بچم ندارم خیلی استرس دارم اصن اماده اومدنش نیستم حاضرم با تموم سختیاش همچنان حامله بمونم😭خیلی نگران همه چیم

من برعکس حالم داره از بارداری بهم میخوره دوس دارم هرچه زودتر فارغ شم

عزيزم نگران نباش،منم شبي نيست كه به زايمان و بخيه و درد فكر نكنم،اما بخواي منطقي فكر كني ميبيني كه نه راه پس داري نه راه پيش😅پس بهتره كه راهي كه پيش رو داريم رو حداقل با انرژي مثبت و افكار مثبت پشت سر بزاريم كه خاطرات خوبي ازش برامون بمونه و بعدا كه بهش فكر ميكنيم بگيم اينم به خوبي پشت سر گذاشتيم.....

منم همینم شبا خواب ندارم. استرس دارم. نوع زایمانم مشخص نیس. همه جام درد می کنه حتی ساکمم نبستم از اضطرابم. اصلا ی وضعی ک نگم. کاش ی عطسه می کردیم بچه می افتاد تو بغلمون

اتفاقا منم استرس دارم
ولی خوب دوست دارم بدونم چه شکلیه
بغلش بگیرمممم

منم همینطوریم مخصوصا این ماها ادم سنگن میشه از همه جا کلافس من همش میگم چرا حامله شدم بچه میخوام چیکار دنیا بیاد چطوری ضبط و رفتش کنم همش مال هورموناس

وای حاملگی ک سختی نداره وایس بیاد🤦🏻‍♀️ولی خیلی شیرینه خیلیییی

منم🫤

سعس کن اوایلش باشن کمکت از اول هم بیشتر کار هاشو خودت بکن دستت راه بیوفته بعد تنها راحت باشی
اینقدر شیرینه که همه سختی هارو میشوره میبره

برعکس من فقط دلم میخواد زود بدنیا بیاد خستم از بارداری خیلی🥺😭

من هم اصلا انگار دلم نمیخاد🥺🥺🥺

چقد منی

منم😮‍💨😮‍💨