🌾🌿🌾🌿

" اگه  روزی پدر و مادر شدید ازتون می خوام حتما یادتون باشه...."

+هیچ بچه‌ای وجود نداره که توی همه‌ی زمینه ها بهترین باشه، اگه دیدی بچه‌ت توی ورزش موفقه توی ریاضی ضعیف، براش معلم ورزش بگیر چون استعداد اصلیش اونجاست....

ببینید راحت بهتون بگم؛
می خوای بچه‌ت خوشحال باشه، گفتگو بلد باشه، عشق ورزی یادبگیره، نمی‌خواد بشینی نصیحتای حکیمانه بهش کنی، رفتارت با همسرت رو درست کن

+اون خودش یاد می‌گیره

اون بچه‌ای که بعضی وقتا میزنه زیر گریه و ناراحت میشه نگرانی نداره، باید نگران اون بچه‌ای شد که جرات گریه کردن رو ازش گرفتن...

+خیلی عمیق بود

یاد بگیرید بچه‌تون رو با بقیه بچه ها مقایسه نکنید مگر اینکه قصد نابود کردن عزت نفسش رو داشته باشید

📌حتما برای بازی با بچه ها وقت بذار

چون بازی برای اونها فقط سرگرمی نیست، تمرین ایجاد ارتباط و مهارت های اجتماعیه

_بین بچه هاتون فرق نذارید، نگید‌ اونا متوجه نمیشن

چون کاملا حسش می کنن و این تبدیل به خشم پنهانی نسبت به خواهر برادراشون میشه

_و در نهایت برای ساختن و تربیت بچه ها قبل تر از اون باید خودتون رو بسازید.

👪فرزندپروری

تصویر
۳ پاسخ

کاملا درسته🤌🏻
اهمیت دادن به احساسات بچه اونها رو مستقل بار میره بر خلاف تصور جمع که میگه بچه ای که خیلی بهش اهمیت داده بشه لوسه!
در صورتی که اون بچه از لحاظ احساسی سیره و گدایی محبت نمیکنه

عالی عالی عالی

واقعا خیلی خوب گفتین

سوال های مرتبط

مامان بردیا و نینی مامان بردیا و نینی ۱۶ ماهگی
مامان ها با بچه های بد غذا ‼️‼️‼️‼️
شاید جالب باشه که در این مورد حق با قدیمی ها هست
طبق نظر پزشک ها و روانپزشک ها بچه در زیر سه سال نسبت به خوردن غریزی عمل می‌کنه یعنی وقتی گرسنه باشه می خوره
‼️مگر اینکه ما در این مورد دخالت کنیم یعنی چی ؟
یعنی بخواهیم با دخالت نابجا استقلال کودک سلب کنیم یا بخوابم در هنگام غذا خوردن کودک تنبیه کنیم یا بهش توجه بیشتری کنیم
استقلال کودک :کودک از همون اول با اینکه وابسته هست اما دنبال استقلال خودش می گرده و هر چیزی که باعث بشه حس مستقل بودن کنه برای او خوشایند و هر چیزی که باعث بشه او حس که مستقل نیش براش ناخوشایند هست برای همین اگر بخواد کودک رو به اینکه در زمانی که شما می خواهید و به اندازه آیی که شما می خواهید غذا بخوره اون پس میزنه و دهنش قفل می‌کنه چون شما با غذا استقلال او رو ازش گرفتید یکی دیگه از دلایل اینکه بچه باغذا بازی می‌کنه و اون رو می‌ریزه این هست که به او حس مستقل بودن می ده
اما تنبیه کودک هنگامی که می خواهید به او غذا بدید مثلاً بزور دهنش باز کردن زدن بچه سرش داد زدم و...باعث میشه بچه به غذا به دید یک وسیله تنبیهی نگاه کنه نه یک ماده برای رفع گرسنگی پس کاملا واضح هست که نخواد بخوره
وقتی به کودک توجه بیشتری میشه مثل تشویق شدن مثل دادن جایزه و... بچه برای ایجاد توجه بیشتر به خودش غذا رو پس میزنه این طور شما مجبور می‌شوید برای او زمان بیشتری صرف کنید و بیشتر بهش توجه کنید
ادامه در پاسخ
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
وقتی بچه‌ها یاد می‌گیرن که هرچقدر هم یه نفر باهاشون بدرفتاری کنه، باز هم باید کنارش بمونن چون "خانواده است"، دو اتفاق مهم می‌افته:

۱. بدرفتاری براشون عادی می‌شه:
یعنی ممکنه توی آینده هم آدمایی که بهشون آسیب می‌زنن رو توی زندگیشون نگه دارن، چون فکر می‌کنن این طبیعیه و باید تحمل کنن.

۲. معنای عشق و محبت براشون اشتباه جا می‌افته:
اگه یاد بگیرن که عشق یعنی تحمل رنج، ممکنه توی رابطه‌های آینده‌شون هم گیر آدمایی بیفتن که بهشون آسیب می‌زنن ولی نتونن از اون رابطه بیان بیرون.

🤷‍♀️پس راه‌حل چیه؟

به جای این‌که بچه‌ها رو مجبور کنیم هر رابطه‌ای رو حفظ کنن، باید بهشون یاد بدیم که احترام و محبت باید دوطرفه باشه، حتی توی خانواده.
اگر یه رابطه باعث آزارشون می‌شه، حق دارن که فاصله بگیرن و از خودشون مراقبت کنن.
این‌جوری یاد میگیرن که توی آینده هم برای خودشون ارزش قائل باشن و رابطه‌های سالم‌تری بسازن.

مثلا اگه پسر عمو ، دختر عمه یا حتی بزرگ تر ها با بچه بد رفتار میکنن حالا به هر دلیلی ، قرار نیست بچه نسبت به این رفتار بد بی تفاوت باشه
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
ادامه فرزندپروری(چطوری با همدلی کودک را آرام کنیم)(ادامه تاپیک قبل)
در واقع این یک نوع همدلی که به کودک کمک میکنه احساس کنه تنها نیست و فقط اون نیست که این میل رو داره در نهایت ما آرام کنار کودک میشینیم تا وقتی که کودک آرام بشه
حالا آیا همش باید حرف بزنیم؟یا همش باید احساسش رو بهش انعکاس بدیم؟همش باید بگیم آره منم همین جورم اون بچه هم همینطوره؟
نه ما یکی دوتا جمله میگیم در نهایت میشینیم کنارش در واقع همدلی خیلی وقت ها به اون حضور فیزیکی ما وابسته هست به اون نگاهی که به کودک داریم به اون دستی که روی شانه اش میزاریم یعنی فکر نکنید برای همدلی وقتی کودک آشفته هست باید هی بشینید توضیح بدید
اتفاقا حرف زدن زیاد و توضیح دادن زیاد توی این موقعیت ها کودک رو آشفته تر می‌کند میتونیم به کودک بگیم اگر دلت میخواد میتونی بیای بغل من
من اینجا کنارت هستم .اگر فرزندتون دوست نداره و الان آمادگی این همدلی رو نداره میتونی بگی من اینجا هستم نزدیکت وقتی که خودت دوست داشته باشی بیای پیشم
و اما چیزهایی مثل اینکه برو تو اتاق تا آروم بشی این هارو هیچوقت به بچه ها نگید
قراره ما کنار بچه ها باشیم تا آرام بشن تا بتونن خودشون کم کم یاد بگیرن هیجاناتاشون رو مدیریت کنن
خب حالا بعد همدلی چه اتفاقی میوفته؟
ما کنار کودک موندیم احساسش رو بهش انعکاس دادیم و بهش گفتیم میتونه بیاد تو آغوشمون تا آروم بشه بعد از اون میتونیم به کودک گوش کنیم و بشنویم چی میگه
مثلا ببینید دعواشون شده شما سر رسیدید اون اونو زده اون وسیله اون یکی رو برداشته
اونجا میتونید بشینید و بگید تو عصبانی هستی که دوستت وسیلت رو برداشته و ازت گرفته؟تو هم عصبانی هستی که نتونستی با اون وسیله بازی کنی
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
ادامه تاپیک قبل فرزند پروری
اونجا میتونید بشینید و بگید تو عصبانی هستی که دوستت وسیله رو ازت گرفته؟تو هم عصبانی هستی که که نتونستی با اون وسیله بازی کنی این در واقع تو همون گام همدلی و انعکاس احساسات
حالا میتونیم ساکت بشیم و گوش کنیم و ببینیم بچه ها چی میگن
سریع قضاوت نکنیم یکی از مهمترین چیزها که به ما کمک می‌کند اینکه سریع قضاوت نکنیم سریع نریم سراغ جملاتی مثل اینکه
تو دوباره دوستت رو زدی
دوباره خواهرت رو اذیت کردی
قضاوت ،سرزنش ،نقد،نصیحت لطفا این کارها رو انجام ندید
لازم نیست ما اونجا نقش قاضی رو به عهده بگیریم
ما میشینیم کنارشون و به حرفاشون گوش میدیم مثلا بگه اون وسیله رو من رو کشید یا اون بگه خیلی من رو میزنه یا خیلی اذیتم میکنه و از هم شکایت کنند
حالا میگیم آها دوتاییتون یه اسباب بازی میخواید این میشه گام بعدی گام حل مسئله
حل مسئله رو خیلی وقت ها میتونیم به خود کودک واگذار کنیم اگر در سنی هست که میتونه راهکار بده
میتونیم هم خودمون راه حل هایی ارائه بدیم
مثلا بگیم دوتایی میخواید با این اسباب بازی یا عروسک بازی کنید چه راه حل هایی به ذهنتون میرسه ؟یکیشون مثلا میگه نوبتی استفاده کنیم
یا راه کارهایی بگن که به درد نمیخوره
مثلا بگیم اون خرگوشه بود که قبلا داستانش رو گفتم بهتون هر دوشون یک وسیله رو میخواستن چیکار کردن بچه ها؟
بعد یادشون میاد که اونا نوبتی بازی کردن یا یکیشون با یه اسباب‌بازی دیگه بازی کرده
این ها کمک میکنه به بچه ها که به مرور حل مسئله رو یاد بگیرن پس دنبال راه حل هلی خیلی ناب هم نباشیم چون ممکنه بچه ها نتونن راه حل های مفیدی بدن
مامان مهراب مامان مهراب ۱ سالگی
سلام
ادامه تاپیک قبل(فرزند پروری)
شکل گیری عادت جدید و حذف عادت قبلی هم زمان بر هستش
تمرین و تکرار و یه سری ترفندها لازمه
چرا نمیتونیم به اصول فرزند پروری عمل کنیم ؟و چجوری اجرایی کنیم؟
مثلا مادرها میگن ما وقت نداریم نمیشه رو بچه من جواب نمیده
چرا وقتی میخوایم در عادت هامون تغییر ایجاد کنیم نمیشه؟
مثلا عادت نکردیم بازی کنیم پس خیلی سخته بازی کردن رو وارد زندگیمون بکنیم
عادت نکردیم کتاب بخونیم و ورزش کنیم هرچی تلاش می‌کنیم نمیشه
اول این رو بگم که عادت ها در کتاب اتمی هست و کامل توضیح داده عادت هارو
و بعد از تولد بچه ها خیلی عادت ها و روتین ها باید تغییر کنه مثلا لازمه شبا زود بخوابیم نظم بیشتری برای کارهای روزانه داشته باشیم
هرروز یه تایمی رو برای قصه گفتن و بازی کردن داشته باشیم
پس اگه ندونیم چجوری عادت ایجاد کنیم تو مسیر به بن بست میخوریم
بریم سراغ نکات:
برای ورزش کردن به صورت مستمر:
۱.به زمان های کم و ورزش های ساده و تمرین تو خونه
۲.دنبال هدف بزرگتر نباشیم یکدفعه ای مثلا بگیم دوماهه میخوای ۱۰ کیلو کم کنی
۳.هدف فقط این باشه که مرتب ورزش رو انجام بدیم تا بدن سالم‌تری داشته باشیم
و هرروز بهتر از روز قبل تمرین کنیم کافیه و هرروز یک دقیقه بیشتر از روز قبل تمرین کنیم و بعد وارد جدی شدن میشیم و میریم کلاس و هدف رو برای خودمون مشخص تر میکنیم
بدن سالم‌تری داریم و دست درد و بدن درد و... نداریم د در سنین بالا درگیر مشکلات جسمی نمیشیم و بدنمون قشنگتره و خودمون حس بهتری داریم
از اولش اهداف سختی برای خودمون تعیین نکنیم که وسط راه کم بیاریم و رها کنیم
چون اولش ما میایم یه هدف خیلی سخت میزاریم یک هفته دو هفته انجام میدیم و بعد ولش میکنیم
مامان 👶🏻آراد🫀 مامان 👶🏻آراد🫀 ۱۷ ماهگی
برای شماهم پیش اومده که موقع شیر دادن به بچه جون ها مورد حمله اونها واقع بشین؟

برای منکه خیلی پیش اومده...
موقع شیر دادن هم کتک خوردم،هم نیشگون گرفته شدم،هم با سینه م بازی شده


+حالا سوال اینجاست که دلیل این رفتار چیه؟

‼️باید بگم پشت این رفتار بچه جون ها یه دلیل علمی وجود داره
کوچولوهامون از حدود ۶ یا ۹ ماهگی وارد مرحله ای به نام اضطراب جدایی(separation anxiety in infancy ) میشن.که ممکنه تا حدود ۳ سالگی هم ادامه داشته باشه
همچنین تو این سن لوپ پیشانی مغز(مرکز کنترل و تمرکز بر تحرکات)کامل رشد نکرده،برای همین بچه ها نمیتونن آروم بمونن؛توی این دوره بچه های خیلی وابسته تر میشن به مراقب اصلی(معمولا مادر)و از طریق تماس بدنی مثل مکیدن انگشت،گرفتن صورت یا فشار دادن لپ دنبال حس امنیت میگردن.

این کارا نشونه وابستگی ناسالم نیست،نگو کوچولوم منو چنگ میرنه،برعکس!مغز کوچولوت داره درست رشد میکنه و راه های ارتباط گرفتن رو تمرین میکنه
🌱🧠🧸✨️
پس اگه بچه جون شما هم این کار و میکنه
بدونین داره عشقش رو بهتون ابراز میکنه،اما به زبون خودش🫠🫶🏻🤷🏻‍♀️
مامان 👶🏻آراد🫀 مامان 👶🏻آراد🫀 ۱۷ ماهگی
‼️۱۰ تا نکته مهم در مورد مادر شدن که بهتره از قبل بدونی

پارت اول🌱
دو تا خط نمیتونم بنویسم از بس گیر میده🙄


۱-غرایز مادری واقعی اند ولی همیشه جواب نمیدن!
اون حسی که میگن "مادر خودش میدونه"همیشه کار نمیکنه،گاهی لازمه اشتباه کنی،تجربه کنی تا یاد بگیری.

۲-احساس گناه،یه مهمون همیشگیه!
هر تصمیمی بگیری یجا حس میکنی کم گذاشتی!باید باهاش کنار بیای و بپذیری که مادر ایده‌آل وجود خارجی نداره.

۳-آرزوی هر بچه ای داشتن یه مادر شاده،نه یه مادر فدا شده!
اگه خودت رو نابود کنی که همه چی رو به بی نقص ترین شکل براشون فراهم کنی فقط یه مادر عصبی و بی حوصله تحویلشون دادی.همیشه هم یه چیزی کمه!

۴-درسته که بچه بزرگ کردن پول میخواد ولی عشق مهم تره!
اسباب بازی گرون،لباس مارکدار،جشن تولد آنچنانی ...هیچکدوم جای وقت،بازی و توجه رو نمیگیره!

۵-همه قراره نظر بدن ولی تمرین کن خودت تصمیم بگیری!
مامان بزرگ،خاله،دوست،غریبه توی خیابون...همه راهکار دارن!ولی تویی که باید ببینی چی برای بچه ت جواب میده و بیفت دنبال جواب ویژه فرزند خودت!