کاشکی وقتایی که ادم دلش میگیره یجایی بود که بشه بره بشه تنها بود الان در فروپاش ترین حالت ممکنم ولی نباید گریه کنم چون دخترم میبینه نباید جا بزنم چون پسرم جز من کسیو نداره و من باید تمااااااام غمامو تو دلم نگه دارم و بخندم و با عشق برای خانواده ی ۴ نفرمون و البته بابا و مامانم غذا درست کنم و هیچ کس منو درک نمیکنه در صورتی که من باید همه رو درک کنم
شوهرمو درک کنم که خستس
مامانمو درک کنم که مریضه
بابامو درک کنم و هرچی متلک بار ادم میکنه جواب ندم
من روحم خستسسسس

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط