من تو بارداری همش به مردنم فکر میکردم، الان که زایمان کردم از نبود دخترم میترسم‌، خیلیم میترسم، همش گریم میگیره میترسم، کسی مثل من هست؟ چیکار کنم؟ همش میترسم خدای نکرده مریض بشه، از خواب میپرم شکمشو نگاه میکنم ک نفس بکشه

منم همینطور بودم الانم همینطورم اما بهترشدم سعی میکنم به این چیزا فکر نکنم و لذت شیریناشو ببرم
ولی خب بعضی وقتا بازم فکر میاد سراغ آدم
مادربودن یعنی نگرانی و عشق بی نهایت

منم قبلش اینجوری نبودم ولی الان یکسره نفس هاشو‌چک‌میکنم و بقیه چیزا

منم الان خونه مادرشوهرمم قبل خواب گفتم اگه سرزایمان مردم خودتو مامانم نزارید بچهام برن زیر دست زن بابا🤦

وایییی منم همینم. اینم افسردگیه؟

منم همین جوریم
اوقات زیادی رو باهاش میگذرونم تا این فکرا سراغم نیاد

من دقیقا همینجوریم ب شوهرم گفتم ن مخام بچمو دوماد کنم ن بزارم بره سربازی میترسم ازم دورشه اصلا دوس ندارم کسی بغلش کنه

عزیزم مراقب باش دچار افسردگی بعد زایمان نشی ، افکار منفی رو از خودت دور کن ، به موفقیتاش ،فارغ التحصیلیش و... فکر کن از کنارش بودن لذت ببر نزار فکرای منفی و بد لذتو ازت بگیره گریه اینا خودش باعث انتقال حس بد به بچه میشه

منم دقیقا اینجوریم

منم اینجور بودم

منم همینطوری ام

حس مادرانه یعنی این.خیلی خیلی دوسش داری بخاطراون.فک کن منم چشاموبازمیکنم منتظرتکوناشم🙊

منم اینجورم عزیزم🥲🥲الان صبح برا اولین بار رگه خونی تومدفوعش دیدم از صبح دارم دق میکنم