یه وقتایی خییییلی دلم میگیره از تنهایی
واسه خواهرام‌مادری کردم ولی دوتا زایمان کردم تنهای تنها
بعدم تو خونه تنها بودم
۷ روز خودم بستری شدم تنهایی بستری بودم یه همراه نداشتم جز شوهرم ک باید بچه امو میگزفت
دخترم ۸ سالشه یکبار کسی نبوده ده دیقه تحویلش بگیره حتی برم دکتر جز شوهرم
ولی وخواهرام موقع زایمان شون یک ماه پیششون بودم موقع حاملگی استراحت میکردن من غذا و کل کاز خونشون
حس میکنم دیگه کم آوردم
از لحاظ روحی کم‌آوردم
وقتی‌ یاد سختی هایی که تنهایی کشیدم میفتم ناخودآگاه اشکم میاد
دست خودم نیست مگه فرق من با بقیه خواهزم چیه.

خودت اشتباه کردی وقتی بقیه اینجوری کردن توهم نباید بهشون خوبی میکردی خوبی از حد بگذره میشه وظیفه

از قدیم گفتن برا کسی تب کن که برات بمیره
باشه خواهرت
اما خودت چی؟؟
خوبی که بیش از حد باشه طرففکر میکنه وظیفته، تازه اگه یه روزی نه بگی شاکی هم میشن

منم همین طوری بودم عزیزم ،غصه نخور
به کارما بسپار
بچه های تو بزرگ میشن ولی باز ی روز اونا محتاج تو میشن و تو همین شرایط قرار میگیرن
به زمان بندی خدا ایمان داشته باش
اگه مشهدی بیام کمکت ؟!؟!به خدا بدون تعارف

عزیزم دلگیرنشو.ادماباهم خیلی فرق میکنن .من خودمم همینجوریم دلسوزهمه ام ولی بعضیاقدرمیدونن بعضی ها ن .دیگه چ میشه کردبی خیالشونم

من برای خواهرو مادرم نکردم ولی به خودم که فکرمیکنم فقط اشک اشک اشک