هرچی میرم جلوتر هم ذوق دارم هم استرس
اصلا نمی‌دونم چمه هم دوست دارم زود بگذره بغلش کنم هم دوست ندارم دلم میخواد حامله بمونم 🤦🏼‍♀️ همش میگم چرا من یک آدمی رو به دنیا بیارم که عین خودم آدما اذیتش کنن اگه من بمیرم کنارش نباشم کی مواظبش باشه اصلا ایندش قراره چی بشه
من اصلا اینطوری نبودم خیلی ذوق داشتم و روحیه خوبی داشتم الان اصلا نمی‌دونم چم شده نمی‌دونم چطوری خودمو آروم کنم

افسردگی گرفتی سعی کن به چیزای خوب فک کنی و خودتو مشغول کنی و درو برت شلوغ باشه برو بیرون به چیزای خوب فکر کن پادکست از گوگل دانلود کن گوش کن

منم همش دارم فکر میکنم کی بشه زایمان کنم بچمو بعل بگیرم امروز چند تا از لباس هاشو نسشتم شستم پسرم بزرگم اتقدر شوق و ذوق داره که نگو

فكر كنم مال هورمون هاي بارداريه من كه همش ميگم دلم براي دونفره بودنمون تنگ ميشه ولي فقط دعام اينه سالم باشه سالم بغلش بگيرم

این فکرا تو ذهن همه میاد.اول از این ک طبیعیه نگران آینده کسی باشی ک با اختیار شما به این دنیا اومده.ولی اینم بدون ک خیلی از این فکر و خیال ها هم هورمونی هستش .یه بار خوبی یه بار بد..این حس ها زود گذر ولی اگه کنترل نکنی خدایی نکرده باعث افسردگی بعد از زایمان میشه

طبیعیه
منم نزدیک زایمان پسرم افکارم همینجور بود بخاطر هورموناس
و البته افسردگی هست ک کمکم داره میادسراغت

همه این حس و دارن منکه از استرس اولین دیدار برای سلامتیش خیلی شبا کابوس بیمارستان دیدم🙂 بعدشم مال هفته شماست که دوست داری بمونه داخل این هفته ها بالا فقد میخای زودتر بیاریش بیرون انقد اذیتی. از لحاظ تنهایی که گفتی ولی و سرپرست همگی ما خداست ب این موضوع فکر نکن هیچ وقت تنها نمیمونه

امشب انقد گریه کردم احساس پشیمونی اومد سراغم ک بچه برا چیت بود تو خودت هنوز بچه ای م سرمایه ی آنچنانی ای داری ن چیزی
پ دانشگات چی میشه پیشرفتت چی میشه
خلاصه از درون فروپاشیدم🥲😂دیگه خواهرم و مامانم زنگ زدن اونقدر باهام صحبت کردن ک بابا نگران نباش اصن بچع رو بیار بزار پیش ما خودت برو دانشگاه و فلان و ... ی مقدار آروم شدم

استرس خیلی بده عزیزم انشالله زایمان راحتی داشته باشی بچتون بغل بگیری