🔹️تصور کنید تمام عمرتون در یک جهانی، با نوایی مانوس بودین شبیه ضربان قلب مادر و بعد از اینکه از اون دنیا به یه فضا و دنیای بازتر رفتید، دیگه اون صدا کم شده، بعضی وقتا هست و نزدیکه و بعضی وقتا دوره، چقدر بودنش مایه آرامشه و نبودنش آزاردهنده.

🔸️حالا اینکه آدم‌هایی همین رو نفهمن و بهتون بگن تا صدای نوزاد درمیاد بغلش نکن چون بغلی می‌شه، عجیب نیست؟
مگه مادر غیر از آرامش دادن به بچه‌اش چی میخواد؟ اگه یه بغل همه چیزی باشه که اون بچه همه عمر تشنه‌اش بمونه چی؟ از کجا و چطوری و با چی بعدا جای آغوش مادر و آرامشش رو پر کنه؟

آغوش مادر، امن‌ترین جای دنیاست.
بچه‌ها بغلی نمی‌شن، بلکه "دلبسته" می‌شن… و این دلبستگی، پایه‌ی اعتماد به نفس و سلامت روان آینده‌شونِ🎀🎀🫂

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط