خانما قدیما چیجوری اینهمه بچه به دنیا میوردن بیشتر از ما کار داشتن درسته بچه هارو ول میکردن ولی ما چرا اینطوری هستیم😩😩

چون ب تربیت و کیفیت توجه نمی‌کردن
فقط ب تعداد و کمیت توجه میکردن،فقطم فکر و ذهنشون پسر بود
وگرنه الان انقد آدم عقده ای با ترومای کودکی نداشتیم تو دور و برمون ،اگر وقت میزاشتن


الان مادر بودن سخت شده چون مادرا آگاه شدن ،میدونن چ رفتاری‌ با بچه بکنن چ رفتاری نکنن تو روحیه بچه صدمه نزنه ،اعتماد ب نفسش پایین نیاد ،عزت نفس داشته باشه ، از حق خودش دفاع کنه ،خجالتی و کم رو نباشه ، قدرت بیان داشته باشه ، مهربون باشه و برای همه خوب بخواد ذات خوب داشته و خیلی خصلتای دیگه که قدیم اصلااااا بهش توجه نمیشد

یه ابگوشت میزاشتن همه همونو میخوردن بچه اول خواهر کوچیکه خودش بزرگ میکرد دومی سومی دهمی ام بچه اول اینهمه مریضی و واکسن زدن و ام‌نداشتن خونه ها بزرگ بود یه اتاق داشتن برا مهمون در ورودیشم به حیاط جدا باز می شد همش مجبور نبودن مدام خونه رو جمع کنن فقط درگیر این بودن کی بیشتر میزاد کی پسر میزاد و اینکه میبینی چقدر داغون شدن

چون اونا واقعا بچه رو ول میکردن اما ما هزار تا چیزو حواسمون هست هی قطره بده دارو بده فلان غذا رو بده
قدیما فکرشون راحت تر بود استرس نداشتن زندگی انقد سخت نبود
بچه های بزرگتر کوچیکترا رو نگهمیداشتن

اللن مادر شوهر من سه تا بچه بدنیا اورد اما هر سه تاشم مادر شوهرش نگه میداشت حتی خونه اونام مبخوابیدن الان دریغ از یه کمک کوچیک به من تازه سرزده هم شام خودشونو دعوت میکنن

ما بخدا اینقدر آویزون مامانه نبودیم با اینکه ۶ تا هم خواهر برادر بودیم یا تو حیاط یا تو کوچه.الان از صبح که بچه من بیدار میشه دست تو دست منه تا خوووود شب که میخواد بخوابه اصلا به کارام نمی‌رسم اصلا فقط منتظر میمونم عصر شوهرم بیاد نهایت ۱ ساعت پیشش باشه سرگرمش کنه تا من یه کاری کنم و غذایی درست کنم

چون بچه ها همو بزرگ میکردن و بقول خودت کار هم زیاد اشتن خیلی وقت نمیکردن ب بچه برسن همو بزرگ میکردن
ماها یدونه میزاییم صب تا شبمون با همونه نمیدونیم ب چیش گیر بدیم😅