سلام خانوما دخترم دوسالشه و من شهری خستم که هیچکی ندارم تک تنهام بچمم بیشتر موقع خونه تنهاست یعتی ببرمش بیرون ۴ ساعتم بمونه میاد خونه انقد جیغ میزنه که حد نداره یعنی کامل دوساعت جیغ میکشه که شب بربم بیرون بازم مغزم سوت میکشه انقد میزنم تو سر خودم دست و پام میلرزه اروم نمیشه ب هیچ عنوان حتی یه ثانیه اروم نمیشه مغزم استراحت کنه منم دعواش میکنم میزنم تو دستش عصبیم کرده بعدا پشیمون میشم چرا کتکش زدم دوس دارم خودمو بکشم بخدا دس خودم نیس چیکار کنم

ببین میفهمم چی میگی وقتی لجبازیش میخواد شروع بشه یا میخوای بیاریش خونه با یه پیشنهاد جدید حواسشو پرت کنی ترجیحا چیزایی که دوست داره و هردفعه یه ترفند جدید تا خونه براش مکان امن و خوشی بشه
مثلا باهاش نقاشی بکش ابرنگ بازی کن یه کاج از بیرون پیدا کنید بگید بریم خونه اینو رنگ کنیم بعدش بگو بیا بریم حموم کاج اب بازی کنه بعدم بگو بشوریمش خودشم تو این فاصله بشور یکم اروم میشه
وقتی میخوای بیاریش بیرون بگو بدو بریم کاجو تو حوله بپیچیم الان سردش میشه بدوبدو
خودتونم باید سریع باشید و فرصت فکر کردن بهش ندید
مثلا میگید بریم کاجو بشوریم باید بدوبدو خودت بری اونم خودش میاد

عزیزم منم همین مشکل رو دارم فقط برعکس شما از دست گرما نمی‌دونم کجا ببرمش ، آفتاب اینجا انگار دعوا داره باهات ، ولی ب نظرم راهش فقط اینه ک تا مدتها اینکارو هر روز سر تایم مشخص انجام بدی ک خیالش راحت بشه بازم میاد بیرون ، بچه ها اگ احساس امنیت کنن نسبت ب چیزی دیگه لجبازی شون کمتر میشه منم پارک ازم دوره مجبورم تا شب صبر کنم با همسرم یکی دو ساعت ببریمش پارک ، شب اولی ک بردمش ۳ ساعت تمام بازی کرد آخرش ب زور برگشتیم ولی الان بهتر شده شبا هم راحت تر می‌خوابه ، اینقدر تو پارک بازی می‌کنه ک دیگه میرسه خونه بدون دعوا و بهونه خوابش می‌بره ، در ضمن ظهرها هم اصلا نمی‌خوابه

من قشنگ درکت کردم چون منم دقیقا شرایطم همینه و من حس میکنم بچه ماها که تنهاییم و کسی دوروبرمون نیست که بچه بره اونجا یکم جای جدید چهره جدید ببینه اینجوریه
قبلا حداقل امیدم ب پارک بود اما الان ک هوا سرد شده کجا ببرمش آخه