سوال های مرتبط

مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۳ سالگی
بسیاری از والدین نگران این هستند که کودکشان چگونه رفتار می‌کند یا دیگران او را چگونه می‌بینند. اما مهم‌تر از این‌ها، احساسات درونی و دنیای عاطفی کودک است. وقتی روی ظاهر یا عملکرد تمرکز کنیم (مثلاً نمرات، موفقیت‌ها، یا رفتارهای اجتماعی)، کودک یاد می‌گیرد که ارزش او فقط به این چیزها وابسته است.

‎ چطور توجه به احساسات کودک روی او تأثیر می‌گذارد؟

‎ ایجاد عزت نفس قوی: وقتی کودک حس کند که احساساتش مهم است، یاد می‌گیرد که خودش را بدون نیاز به تأیید دیگران بپذیرد.

‎ افزایش هوش هیجانی: کودکانی که احساساتشان درک و تأیید می‌شود، یاد می‌گیرند که احساسات خود را بشناسند، بیان کنند و مدیریت کنند.

‎ بهبود روابط اجتماعی: اگر کودکان یاد بگیرند که احساساتشان مهم است، احساسات دیگران را هم بهتر درک می‌کنند و ارتباطات سالم‌تری خواهند داشت.

‎ کاهش اضطراب و استرس: وقتی کودک احساس کند که می‌تواند احساساتش را بدون ترس از قضاوت بیان کند، احساس امنیت بیشتری می‌کند و کمتر دچار اضطراب می‌شود.



@koodakaneh7
مامان امیرعلی مامان امیرعلی ۳ سالگی
برخی از تکنیکهای تربیت کودک

1. هرگز فرزندتان را بین جمع خجالت زده نکنید چون باعث ایجاد حس دشمنی و کینه در او می شوید.

2. خاطر فرزندتان را از اینکه به او علاقه مند هستید و خود را درگیر او کرده اید، راحت کنید. به او اطمینان بدهید که در مواقع لزوم به کمکش خواهید شتافت.

3. به فرزندتان نشان دهید شما او را همان طور که هست دوست دارید و اگر رفتار نادرستی از او سرزد باز هم او را به عنوان فرزندتان می پذیرید و دوست دارید.

4.جملاتتان را با «چرا» شروع نکنید. به جای اینکه بابت مساله به وجود آمده او را شماتت کنید، از او بخواهید به صورت کامل آنچه را که اتفاق افتاده برایتان تعریف کند.

5. برای ایجاد یک رابطه خوب سعی کنید خودتان را از لحاظ فیزیکی همسطح فرزندتان کنید و با او صحبت کنید. بهتر است مقابل فرزندتان نقش برج را ایفا نکنید.

6. از به کار بردن جملاتی که باعث پایین آوردن عزت نفس فرزندان می شود مانند احمق، خنگ و... دوری کنید. هرگز به فرزندتان نگویید او یک بچه است و هیچ چیزی متوجه نمی شود.

#تربیت_فرزند
مامان جوجه مامان جوجه ۳ سالگی
اجازه بده عزیزانت حالشون بد باشه،
ناراحت باشند، عصبی باشند،
بدون اینکه با عجله بخوای حالشون رو خوب کنی!
وقتی تمام انرژیت رو صرفِ خوب کردن حال بقیه می‌کنی،
هم خودت زیر بارِ مسئولیت بی‌پایان فرسوده می‌شی،
هم عزیزت رو از تجربه‌ی احساس، رنج و رشد محروم می‌کنی.
شاید در کودکی یاد گرفته‌ای حال اطرافیانت را خوب کنی،
چون آن‌ها خودشان حال خوبی نداشتند،
یا چون هر بار ناراحت می‌شدند، تو را مقصر یا مسئول می‌دانستند.
شاید آن موقع تنها راه امن برای حفظ رابطه این بود
که زودتر حال بقیه را خوب کنی تا طوفان فروکش کند.
اما آن الگوی قدیمی دیگر سالم و لازم نیست.
دیگر قرار نیست هنوز همان کودک خسته و مضطرب باشی
که برای بقا، احساساتش را قربانی می‌کرد تا دیگران آرام شوند.
امروز می‌توانی یاد بگیری کنار ناراحتی دیگران بمانی
بدون اینکه خودت را نجات‌دهنده یا مقصر بدانی.
این یعنی رشد عاطفیِ واقعی.
وقتی به کسی اجازه می‌دهی حالش بد باشد،
به او این پیام را می‌دهی که حتی اگر ناراحت، خسته
یا درمانده باشی، هنوز برای من عزیزی.
در این فضا، فرد یاد می‌گیرد احساساتش را پنهان نکند،
از خودش نترسد و بفهمد که رنج، بخشی از مسیر رشد است.
اما وقتی همیشه عجله داریم حال دیگران را خوب کنیم،
ناخودآگاه به آن‌ها یاد می‌دهیم
که احساساتشان شرم‌آور است.
گاهی بهترین کاری که می‌توان برای عزیزی کرد،
این است که کنارش بمانیم، نه نجاتش دهیم.
با حضور، سکوت و درکمان،
به او امنیت بدهیم و حمایتش کنیم،
تا خودش راه بازگشت به آرامش را پیدا کند.

دکتر رویا نوری
مامان الی🍋 مامان الی🍋 ۳ سالگی
اوایل جوانی با تمام وجودم به خودم قول دادم که روزی، اگر مادری شدم، فرزندی سالم و خوب پرورش دهم
—کودکی که از زخم‌ها دور بماند، خوشحال باشد، بااعتماد به‌نفس و آرام.

اما هرچه گذشت، فهمیدم ماجرا چیز دیگری‌ست.
بچه‌دار شدن، یعنی دعوت شدن به سفری بی‌پایان برای سالم‌ کردن خویش.
یعنی روبه‌رو شدن با سایه‌هایی که سال‌ها در من خانه کرده بودند، با زخم‌هایی که پشت لبخندها پنهان‌شان کرده بودم.

فهمیدم فرزندم قرار نیست به حرف‌های من گوش دهد،
او به زندگی من نگاه خواهد کرد،
به شیوه‌ای که دوست دارم یا ندارم،
می‌ترسم یا می‌جنگم، خودم را دوست دارم یا نه.

فهمیدم اگر بخواهم او ریشه‌دار، رها و سالم باشد،
باید اول خودم زمینِ امنی شوم
برای ریشه زدن.
باید با خودم آشتی کنم،
تا او یاد بگیرد با خودش در صلح باشد.
باید خودم را ببخشم،
تا او بلد باشد خطا را تحمل کند.

بچه‌دار شدن یعنی فرزندی را به دنیا بیاوری،
که هر روز آینه‌ای‌ست از تو
و چه تلخ و چه زیبا،
تنها راهِ تربیت او
ترمیمِ خودت است

دکتر نوری
مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۳ سالگی
علائم هشدار دهنده وضعیت قرمز روان کودک

1️⃣ناخن جویدن
بسیاری از کودکان وقتی در معرض تنش و استرس و اضطراب قرار می گیرند شروع به ناخن جویدن می کنند.

2️⃣شب ادراری
فشارهای روانی ترس دعواهای خانوادگی ممکن است باعث شب ادراری کودکان شود.

3️⃣لکنت زبان
ترساندن ترسیدن تنبیه ها و داد و فریاد های زیاد و طولانی در بسیاری از مواقع باعث لکنت زبان کودکان میشود.

4️⃣تیک
تحت رقابت شدید بودن تنش و استرس زیاد ناشی از مقایسه کردن و اضطراب ممکن است باعث تیک ها شود.

5️⃣خشم
وجود الگوهای پرخاشگر در خانه مشاهده فیلم و کارتون های پر از صحنه های خشم روی پرخاشگری کودکان تاثیر می گذارد.

6️⃣گریه زیاد
گریه یکی از زبانهای ارتباطی کودکان است بسیاری از گریه های بیش از حد کودکان بالای ۳ سال به خاطر جلب توجه والدین ای است که به کودک توجه نمی کنند.

7️⃣وابستگی زیاد
یکی از علت‌هایی که کودک تان خیلی به شما می چسبد این است که نیازهای روانی و احساسی اش از سمت شما کاملاً برطرف نمی شود و کودک کمبود کیفی شما را دارد

* [دنیـای مـــادر🧕 و کــودک 👶🏻](ble.ir/join/U4E2XHjnBX) *
مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۳ سالگی
زبان تند و نیش‌دار روح کودک رو بیمار می‌کنه. توهین، تحقیر و نفرین، مقایسه و تحقیر‌ نسبت به دیگران، به خصوص اگر با کلمات زشتی همراه بشه، تو ذهن بچه می‌مونه و وحشت ایجاد می‌کنه.

ساده‌ترین حالت مقایسه، زخم زبونه مثل: "خوش به حال مادرش!" این‌جور حرف‌ها زخم زبان هستن، اذیت می‌کنن. فکر نکنید که با این حرف‌ها به بچه‌ها انگیزه می‌دید و اون‌ها رو به حرکت درمیارید.

ما تو مقایسه کردن سعی می‌کنیم بدترین کلمات رو به کار ببریم: "بدبخت! بیچاره! اگه درس نخونی، پسر عموت دکتر می‌شه، تو باید بری مستراح‌شورش بشی!" فکر می‌کنیم با این حرف‌ها غیرت فرزندمون بیدار می‌شه و کاری که ما می‌خواهیم رو انجام می‌ده، در حالی که خبر نداریم داریم در دل فرزندمون از کسی که باهاش مقایسه‌اش می‌کنیم نفرت می‌کاریم و اون فرد رو تبدیل به دشمنش می‌کنیم.

خیلی از اختلافات فامیلی که تو بزرگسالی به وجود میاد، نتیجه همین مقایسه‌هاست. مقایسه باعث نفرت از دیگران می‌شه و به جای ترویج همدلی و همراهی و یگانگی، تنفر و دوری رو تو دل بچه‌ها تقویت می‌کنه.


@koodakaneh7