به جرات میتونم بگم روزای اول بچه داری هر زنی سخت ترین و بدترین روزای زندگیشه
دیگه خستم مغزم کشش نداره بچم از روزی که دنیا اومده همش داره گریه میکنه دیگع از صدای گریه متنفر شدم
اونقد گریع میکنه پام و نمیتونم از خونه بیرون بذارم
تفریح مرده ها تو گور از من بیشتره😭بی خوابی هم که داره ذره ذره ی وجودم و آب میکنه

من معذرت میخام ک اینو میگم من دسشویی ام نمیتونم برم🥺

منم افسرده شدم ازبس گریه دیدم وتوخونه تنها بودم خداااا

منم🥴☹️الان رو‌پامه بذارم زمین بیدار میشه ،اندازه ی دنیا هم خواب تو چشمامه

عزیزم بهتر میشه هی که بزرگتر بشه 🫶

من روانی ام شدم😂میشینم خوب خوب گریه میکنم ک چرا زاییدم گناه داره دلم براش میسوزه

وااااای نگو بچه من با اینکه ساکت بود بازم من سردرگم بودم احساس میکردم هیچ کاری نمیتونم بکنم کلافه عصبی شده بودم تا یماه بعد یماه عادت کردم برام آسون تر شد

عزیزم همه مون اینجور هستیم
با اینکه بچه دومم هست ولی از گریه هاش و بی قراری هاش خسته شدم همین الان از صبح که بیدار شده ۳ چهار بار از خواب پریده و فقط یه ربع خوابیده همش نق میزنه
چکار کنیم این دوره هم میگذره صبور باش❤️

تو تنها نیستی عزیزم 🤕

به مرور بهتر میشه ، من هردو بچه هام تا سه ماه و نیم همینجوری بودن

وااای نگوووو.
بدتر هیچ کسم درکت نمیکنه.
من حتی شوهرمم همش سرکاره ،خیلی خیلی سخته