روزای اول که با پسرم برگشتیم خونه خودمون همه چی خیلییییی سخت بود برای منی که بچه اولم بود همه چی مشکل بود و وقت همش کم میاوردم
بچه داری خونه داری شوهر داری اصلا یه غول بود که هیچ جوره از پسش برنمیومدم
حالا بعد از گذشت ۸۲ روز تازه امروز میتونم بگم به لطف خدا یه مقدار از سختیام کمتر شده و تا حدودی به همه چیز میرسم
البته هنوز بی خوابی و کم خوابی دارم ولی بازم خداروشکر

وای دقیقا روز اول برا منم سخت بود
و هنوز ۴ روز بیشتر نمیگذره از تنها بودنم ...
ب قول تو نمیتونم همه چیو باهم هندل کنم

کم کم آدم باید عادت کنه منم اومدم خونمون دیگه به شب بیداری و روز بیدار موندن عادت کردم .همش میگم ابجیم برگرده من چجوری به کارام برسم .بعدشم مث دیونه ها به خودم دلداری میدم😅 .توکل بر خدا تن بچه هامون سالم باشه این روزام میگذره 😊

منم امروز دیگه تنها شدم از خانوادمم دورم انشالله بتونم از پس این زندگی جدید بربیام