سلام مامانا
یه سوال دارم از مامانایی که بچه های پرچالشی داشتن از اول الان فکر بچه دومم به ذهنتون میاد یا اصلا نمیخواین راجع بهش فکر کنین
من گیر کردم که آیا تک فرزندی کار درستیه
از اون ورم سنم دیگه بالا رفته

من۲۶سالمه گفتم تا پسرم پیش دبستانی نره نمیارم چون واااااقعا نمیکشم فعلا میدونم درتوانم نیس وهنوز فرصت‌ دارم،شما اگ سنت بیشتره خب شرایط فرق میکنه

به نظر من دوتا بچه دیگه خوبه حداقل بچه یکی رو داشته باشه در اینده ولی دیگه دخترم از پوشک بگیرم مثلا دوسه سالگی دوباره اقدام کنم بعد تعیین جنسیت برم که بدونم پسر بشه همینجوری الکی نمیارم

منم مث شمام همسنیم موندم از ی طرف بخاطر سنم ک دیرتر بشه ی جور خوبه ی جور بده. خوبیش اینه بچم یکم بزرگتر بشه لاقل از پوشک و شیر بگیرمش ک اگه دومی هم شیرخشکی شد خرجمون بالا نره بديش هم اینه میترسم باز این بارداری هم طول بکشه تا ۲،۳سال😬

ب ذهنم ک میاد ولی با شرایط اقتصادیم جور در نمیاد میزنم تو دهن خودم😂🤣

من خودم به شخصه با تک فرزندی موافق نیستم

به نظرم تک فرزندی خوب نیس ن برای شما و ن خود کودک
حتما دوتا بچه رو داشته باش

فعلا ن دوساله دیگه ان شاالله

منم بچه ام تقریبا پدرمو در آورد ولی شاید بعد دوسالگی برم برای رژیم دختر زایی اقدام کنم

من بارداری خیلی راحتی داشتم
ولی از وقتی به دنیا اومد خیلی اذیت ها کشیدم تا الان و خسته ام دیگه هر از گاهی میگم نه دیگه هیچ وقت نمیارم هر از گاهی هم میگم 6یا7سالش شد میارم چون تک فرزندی بد هست

اول اینکه سنت بالا نیست من سومی رو در ۳۵ سالگی دارم،بعدم اینکه بچه دومم خییییلی نوزادی پرچالشی داشتم اونم دست تنها تو شهر غریب،چون همسرم زیاد خونه نبود و داشتن یه بچه ۴ ساله و یه نوزادی که شب و روز گریه میکرد برام خیلی سخت بود ولی خوب ۲،۳ سالش که شد دوباره تو فکر بچه بودم که به خاطر بیماری تیروئید دکتر منعم کرد و پسرم که ۸ساله شد خدا این فندق شیرین رو بهم داد

گلم من بارداری سختی داشتم 3 بار اتاق عمل رفتم و زایمان بد. و حتی بعد زایمان هم اتاق عمل کورتاژ، اووو ی عالم چالش، شیرخشک و گریه و کولبک و حرف ادمای احمق و حالا هم بچه ک نوپا شده و دگ کنترلش دس من نیس، دگ واقعا ب بچه دوم فکر نمیکنم، چون خودم 25 سالمه الان ولی مث خانم 40ساله ک خوبه 50ساله شدم، میدونی خیلی خستم و احساس میکنم ک ب تنهایی، ارامش نیاز دارم
بعد اینک این بچه ی مادر شاد مبخاد برای چالش های زندگیش، ک من الان افسرده و عصبی هستم،
حس میکنم برا من و شوهرم همین یکی بسه، چون شوهرم همکاری ت خونه نداره باهام، کار خونه، کارای بچه، کارای خود شوهرم همه گردنمه، دارم خدا خدا میکنم بچم یکم بزرگ تر بشه ک بفهمه منم راحت شم،

مگه چند سال تونه

دوست دارم ولی دیگه اعصابشو ندارم

من خدا خدا میکنم ناخواسته نشم چون واقعا مادر بودن سخته. قصد باردارین ندارم

منم سنم بالاس و بنظرم فرصت زیادی نداریم من حتی ب این فکز میکنم ممکنه دیکه احتمال اینکه باردار بشم نباشه

من تا ۱۱ سالگی خودم فرزند بودم
پسرم خیلی چالش داره خیلی اذیت میشم ولی به فکر دومی هستم چون طعم تک فرزندی رو چشیدم خیلی سخت بود برای من،تازه زمان ما،الان که دیگه بچه ها جز خانواده خودشون هیچکسو ندارن

اگه با من بود برمیگشتم عقب کلااااا ازدواج نمیکردم
بچه که دیگه جای خود داره اونم دومی😁🥲
البته تک فرزندی هم خوب نیست
الان ما خودمون سه تا بچه ایم
همسرمم ۳ تان ولی هرکدوم ی وری هستیم انگار هیچکسو نداریم
فکر کن حالا یکی دیگه چقدر تنهاست

تقریبا همسن هستیم ولی بخاطر بارداری سختی که داشتم اصلا به بارداری مجدد فکر نمیکنم