ساعت ۹ونیم شب، تو یه خیابون نیمه خلوت و به نسبت تاریک که ماشین‌ها به سرعت رد می‌شدن، یه پسر بچه سه چهار ساله با پای برهنه وسط خیابون در حال دویدن بود😟
ماشین رو نگه داشتیم و پیاده شدم و بغلش کردم. محکم منو گرفته بود و می‌لرزید و با گریه می‌گفت خاله مامانمو پیدا کن...
سعی کردم آرومش کنم و اسمشو بپرسم تا چند دقیقه‌ای وقت بگذره، یه خانومی از اون‌طرف خیابون دوان‌دوان اومد و آشفته بغلش کرد.
گفت دیدم خوابه تو ماشین، پیاده شدم چیزی بخرم. نگو بچه بیدار شده و تو تاریکی و تنهایی ترسیده...

ازتون خواهش می‌کنم، همون اندازه که براتون مهمه بچه قدش از هم‌کلاسی‌هاش کوتاه‌تر نباشه و وزنش از پسرخاله‌اش بیشتر باشه، به فکر روح و روانشون هم باشین🙏🙏🙏
چقدر باید بگذره تا این بچه ترسی که امشب تجربه کرده رو فراموش کنه؟...

http://T.me/drfaribaghadimi

همه از ترس كودك صحبت كردن كه واقعا وحشتناكه ولي من واقعا خودمو كه جاي مادرش كذاشتم نفس كشيدن برام سخت شد اون لحظه اي كه اومده ديده بچه نيست واي خداااا 😭

چه ترسناک منم ترسیدم

من خودم اینو‌خوندم تمام تنم لرزید😭

خدا خیرت بده

شما فرشته بودی که خدا اون لحظه شما رو اونجا قرار داده

من همیشه به همسرم میگم حتی برای یک لحظه هم بچه رو به هیچ عنوان داخل ماشین تنها نزار
کلی پیش اومده ماشین رو همراه بچه دزدیدن
خانم هم کارش خیلی اشتباه بوده

وای یاخدا...تنم لرزید استرس گرفتم...خداروشکر ک اون لحظه رسیدی همش دعادعامیکردم اخر متن ببینم بخشی ازیه رمانه یامثلا دعامیکردم سرکاری باشه😔😔😔بمیرم برااپن بچه چ ترسی متحمل شده

شاید باورت نشه اما اولش فکر کردم داستان ترسناکه و واقعی نیست