دیشب اومدم خونه خودم بعد از ۱۶روز حس عجیبی انگار ک اینجا خونم نیست از روزی ک رفتم بستری شدم خونه نیومدم تادیشب
خیلی سخته تاالان پیش مادرم بودم همه چی برام محیا بود من فقط نشسته بودم کنار دخترم و گریه هاشو میشنیدم🙆🏻‍♀️😅 ازدیشب که اومدم همش درحال بدو بدو ام 🫠
دخترم هرشب تا صبح جیغ میزنه و گریه میکنه دیشب اروم و خانوم بود ولی بجاش من تا صب گریه کردم فک کنم دلش به حالم سوخت
(البته صبح تلافیشود در اوردااا😂)
رابطم با شوهرم خیلی بد شده اصن توجه نمیکنه انگار نه انگار این همه اذیت شدم نیاز به محبت توجه دارم🥲
بعد اینکه صبح ساعت ۶هم رفت سرکار تا دو روز هم نمیاد و من تنهام 🫠 واقعا دیگه خیلی خستم اصلا پشیمونم که برگشتم خونه
چرا تمام مسئولیت و سختی و درد و عذاب برای مادره فقط

منم ۱۰ روز اول مامانم اومده بود خونمون بعد ۱۰ الان ۹ روزه من خونه مامانمم
منم از فردا شاید برم خونه خودم و نمی‌دونم با چه چیزایی با چه روزایی قراره روبرو بشم😜🫣

منم سر بچه اولم رفتم خونه پدرومادرم ۱۳روز.یعدش اذیت شدم.سر دومی که بعد ده سال آوردم دیگه از بیمارستان اومدم خونه ی خودم مامانم اومد خونه ی ما.میگذره به‌هرحال باید از تک تک لحظات بجه داری لذت برد زود یززگ میشن حیفه

خدایی چه جوری تونستی ۱۶ روز همسرت و از بچه محروم کنی 😥😅واقعا من دلم نمیاد
سر دختر اولم نرفتم خونه مادرم .دومی ام همینطور
ی روز بیمارستان بودم روز دوم و سوم کمک داشتم بعدش خودم کارام و انجام دادم

عزیزم به شوهرت حق بده فک میکنه تو فقط به بچه توجه میکنی و وقتی برای اون نداری شوهر منم سر بچه اولم اوایل یکم سرد شد بعد کم‌کم درک کرد