سلام خانم هاخوبین ی سوال داشتم شماها بودین ک توی دوران بارداری حالت گریه ناراحتی این هابیادسراغتون؟

من الان یکم شرایطم استرسیه و تا میخوام گریه کنم بچه تکون میخوره انگار میفهمه بعدش بخاطرش خودم و ساکت میکنم میگم گناه داره 😔
ولی واقعا میفهمه یه ربع تکون میخورد قشنگ الان ۳ دقیقه اس ک تکون نمیخوره خودم و آروم کردم شکمم و ناز کردم
شرایط بدیه ک حالت بد باشع خودت و کنترل کنی

بهم ریختگی هورمونها طبیعیه ولی دائمی خودمو ناراحت نمیکنم چون آینده روی شخصیت جنینم روی حتی هوشش از همین الان دارم اثر میذارم سعی میکنم موسیقی و آوای خوب و حس خوب بهش بدم حالا بعضی اتفاقات دست آدم نیست یهو یه اتفاقی میوفته این اشکال نداره توی ناخودآگاه جنین ثبت نمیشه ولی اگر هر روز ناراحتی و گریه باشه خوب درسته جنین از موضوع ناراحتی چیزی نمی فهمه ولی حس می‌کنه و هورمونها از جفت رد میشن و دچار استرس میشه و اونم ناراحت میشه.
براش لالایی ، قرآن بخون موسیقی شاد بذار
کتاب بخون فیلم ببین سعی کن خودت خودتو نجات بدی
این حالتا اگر ادامه پیدا کنه درگیر یه افسردگی خیلی بدی بعد زایمان میشی من تجربه این افسردگی رو داشتم و خیلی طول کشید تا خودم خودمو نجات دادم. فکرشو بکن اون موقع بچه هم میاد مسئولیت و خستگی بچه داری هم اضافه میشه یه مادر پریشون با خستگی و حال بد قراره به جنین شیر بده و روی جنین همون شیری که با حال بد میدی هم تاثیر داره.

آره عزیزم طبیعیه از هورمون هاست که اینقدر حساس شدیم

ب وفور

تا دلت بخواد 🫠

نه من خیلی ریلکسم ولی دورو بریارو خدا ازشون نگذره ک آدمو ناراحت میکنن

بهترشدین یاهمونجورین

خوووراااااکمه🤣🤣

اولاش که کم مونده بود قاتل بشم 🤣
باز الان بهترم ولی دلم میخواد گریه کنم اونم الکی بدون دلیل

اره من حداقل شب در میان گریه نکنم نمیشه الکی عصبی میشم الکی دلم میگیره از خانوادمم ک کیلومترهااااا دورممممم

اره خوب هورمون ها عوض میشن