خانما خیلی بدن دردم کتفام درد می‌کنه انگار قفلن گردنم درد میکنه ازصب ک پامیشم باهمین وضع همه کاررمبکنم دخترم آزمن حساب نمیبره.پدرش میبینه ک چقدر اذیت می‌کنه هرچی بهش میگم ب عنوان پدر یه چیزی بگو. تربیت بچه الان است فقط نگاه می‌کنه بزاش مهم نیس دخترم ناگهانی میاد موهام میکشع فرار می‌کنه برای جلب توجه پدرش بازم هیچی نمیگه منم عصبی میشم میام دو دقع دراز بکشم میاد ملافه از روم می‌کشه دخترم پرش پرش داره از روم بازم نمیگه بهش اذیت نکن الان خودش مریض سرما خورده شوهرم آزمن توقع داره صدمو بزاش بزارم ولی من بیزلزم ازش

عزیزم برا خودت بنظرم قرص ویتامین دی بخور این حجم از کوفتگی و بی حوصلگی حتما ریشه داره یکم آروم باش کم عصبی شو بیخیال باش خدا بالا سرمون نشسته و قطعا به موقع عمل می‌کنه خودتو بسپار بهش
در مورد دخترت هم حتما بیشتر وقت ها خودتون دو تا هستین یکم باهاش رفیق شو یا کار بدی کرد قاطع باهاش برخورد کن بذار با تو سرگرمی داشته باشه وقتی حوصله ش سر رفت یاد فلان بازی با شما بیافته و به سمتت بیاد قطعا شما خودت هم اشتباهاتی داشتی و حرص پدر و با دختر خالی کردی می‌دونم که واقعا کنترل کردن خودت تو شرایط عصبانیت خیلی سخته اما بچه شما فقط ۲ سالشه ....

از کی بیزاری دخترت یا شوهرت
خب با مهربونی باهاش صحبت کن با بچت باهاش خرف بزن وقتی یه کار بد انجام میده اصلا واکنش نشون نده اونا دنبال توجهن پس تا میتونی باهاش کنار بیا بعضی کار ها رو هم با یه کوچولو اخم بهش تایید کن که بده

ای بابا چه بی درکه

🥹🥹🥹🥹🥹

بازم من سوپ درست کن آویشن درست کن خودش دستور میده نکنم هم آشوب میشع