سلام خانوما دخترم هر چه بزرگترمیشه ناارومترمیشه همش میخاد بغلش بگیرم حتی یه سرویس بهداشتی نمیتونم برم
غذارو به دهنم زهر میکنه بسکه گریه میکنه
نمیزاره ناهارو شام بپزم باید بغلش بگیرم یه دستی اشپزی کنم کمرم بریده بشدت ضعیف شدم
شبا انقدرخستم مثله وقتایی که فرش میشوری یا خونه تکونی سنگین میکنی اصلا خواب و خوراک درست ندارم از دست این دختر
دکترم بردم چیزیش نبود فقط نفخ و رفلاکس داره دارو داد

خوابیدنش هم با هزار مکافاته
گاهی دلم میخاد بخاطر گریه زیادش گریه کنم

کی بچش مثله منه
راه حلی دارین؟
درضمن دندون هم نیست دکتر معاینه کرد گفت تاچندماه درنمیاد

دختر منم همینه ولی باباش باشه ساکته منو بیخیال میشه یک ساعتی تا به کارام برسم

بچه منم همینه
اما دایم گریه نمیکنه

منم همینم بخدا....شبیه پیرزنا شدم جون و توان ندارم ن غذا درس حسابی ن استراحت کافی همش زیر دست و پامه نق میزنه کم آوردم دیگ

اگه خیلی بغلش کنی. دالی بازی زیاد کنی. هرجا بری، بگی الان میام. وقتی ازش دور میشی مدام باهاش صحبت کنی که بدونه هستی. هروقت دلش خواست، پیشش باشی،...
تا ۱۰ ماهگیش همه چی خیلی بهتر میشه عزیزم. اضطرابه هستا، ولی خیلی کمتره.
گرچه خیلی سخته. اگه کمکی نداشته باشی، ممکنه بارها مجبور شی از خیر غذاپختن بگذری یا خونه ت هفته ها بهم ریخته باشه!

همینجوریه. میگذره

تا ۱۸ ماهگی ولی هر چه بزرگتر میشه بهتر میشه

منم همینجوری ام
با این اختلاف که از حول بچه دویدم تو آشپزخونه گاز خاموش کنم سر خوردم الان دو سه هفته اس دردم هی شدید تر داره میشه در حد فلج شدن😭
بچه رو میخوام بغل کنم از درد ضعف میکنم
برم دکتر ببینم چی به سرم اومده
بعد از زایمان هر روز یه درد به دردهای بدنم داره اضافه میشه😕😥

دختر منم همینطوره بیشتر بخاطر اظطراب جداییه چون از ۶ ماهگی شروع میشه

بچه منم همینه من دستام دیگه جون نداره

اکثر بچه ها تو این سن همینجورن باید تحمل کنی

همینجورن ی بچه کمتر یکی بیشتر،منکه تا خوابه کارام میکنم یا ی چیزای میریزم جلوش تا حداقل ی ربع ساکته زود کارمو میکنم بعد دوباره شروع میکنه