سلام مادرا از دیروزه هرچی فک میکنم نمیدونم باید چکارکنم اما نمیخوام دعوای شوهرمو بیشترکش بدم دخترم 6سالشه این جوخونه سنگینه بچه اسیب میبینه درسته خیلی کاراشتباهی کرده قابل بخشش نیست اما بخاطر بچه هام باید اروم شم کوتاه بیام یا باید برم طلاق بگیرم یا باید بمونم بخاطر بچه هام تحمل کنم ،،،دیگه امروز باهاش حرف زدم گفتم بیخیال ،میدونم بزرگترین اشتباه روکردم تو زندگیم اما واقعا دیگه اصلن کشش ندارم نمیتونم بچمو ببسنم ک میره جلوش بی محلی میکنه بچه داغون میشه ،،،،بزار فک کنه من مقصرم ،اما بدترین ضربه رو خود خورد که دیگه جلوکسی روحی نداره تحویلش نمیگیرن ،،ب حرف خودش من اشتباه کردم بخشیدمش ،بنظرتون اشتباه کردم ،،

خب بخشیدیش الان اون آدم شده؟ چه فرقی به حالت کرده ؟ وقتی ولت کرده و براش مهم نیستین واسه چی میبخشیش . برو خونه مادرت

خب این چ کاریه روحیش خراب نشه اما یه لقمه نون خوردن نداشته باشی به چیش امید واری اخه

سلام عزیزم خیلی برات ناراحت شدم میتونم درک کنم چه حالی داری برای من هم بعد زایمان دومم مشکلات خانوادگی دور از باوری پیش اومد
فقط و فقط به فکر خودت و بچه ها باش الان تنها چیزی که مهمه به خودت و‌ بچه های نازت توجه کنی و از خودتون مراقبت کنی

شوهرت شغل داره خرجی درست میده؟

عزیز دلم خیلی شرایطت سخته ولی اینجور مردا آدم بشو نیستن دوست خودم دوتا بچه پشت سرهم آورد دومی ناخواسته شوهرش تقریبا مثل شوهر تو دوستم تو شرکت داییش کار می‌کنه تنها بچه هارو بزرگ کرد الان برا خودش خونه خریده میگه شاید جدا شدم میگه میخواستم برم دکتر نه منو برده نه بچه هارو نگه داشته

الهی بگردم چقدر سخته خدا کمکت باشه

عزیزمم تاپیکاتو خوندم ناراحت شدم برات چرا شوهرت این رفتارارو داره

سلام نه عزیزم اصلا اینطور نیس
مادر بودن همینه
ولی حتما بهش گوشزد کن همین حرفایی که برای ماها نوشتی
بگو بخاطر ارامش بچه ام باهات صحبت کردم دوباره

عزیزم چرا همسرت خونوادتو بیرون کرد
مشکلتون سر چیه ؟