ادامه تاپیک قبل

هیچی از بچه داری نمیفهمیدم تک و تنها بودم تو بیمارستان حتی پوشک بستن هم بلد نبودم!!
اونجا فقط اشک میریختم تنها کاری ک از دستم برمیومد فقط گریه بود سرمم به شدت درد میکرد از عوارض داروی بی حسی ک نمیتونستم سزمو تکون بدم اما اصلا برام مهم نبود فقط فکر بچم بود ک روانیم میکرد
من تا اون روز تا حالا اشک شوهرمو ندیده بودم ک جلو بیمارستان اومد بهم سر بزنه و دیدم داره اشکاشو پاک میکنه
دیگ بماند ک پرستارا همشون بهم متلک مینداختن ک تو چ مادری هستی مادر باید قوی باشه تو همش گریه میکنی اصلا تو ک اینطوری چرا بچه اوبردی!
دیدیم هیچ رسیدگی ای نمیکنن داریم داغون میشیم با رضایت حودمون مرخصش کردیم و بردیم دکتر مغز و اعصاب ک کاش پام فلج میشد نمیبردم بچمو
بردیم پیش دکتر معیری و گفت نوار مغز بگیر
نوار مغز گرفتیم و گفت هیچی نشون نمیده پس حتما تشنج خفیف داره!!! این دوتا دارو رو هشت روز بخوره و دوباره بیارش!!
ما دوتا پدر و مادر بی تجربه چمیدونستیم دکترا هم میتونن ایقد بی رحم باشن ک برای جیب خودشون الکی ب بچه سه چهار روزه دارو بدن! اونم داروی اعصاب!

خلاصه اومدیم شهرستان خونه بابام تا هشت روزش بگذره!
بابام عمل قلب کرده نباید میفهمید این جریان رو
ی روز کل دایی ها و خاله هام و پدربزرگ مادربزرگم اومدن دیدن گندم
بابام هی میرفت تو اتاق گندمو نگاه میکرد میگفت چرا همش خابه این بچه
ی بار رفت و دید داره تکون میخوره
اومد گفت مژده بچع داره میلرزه با داد و بغض گفت
اونجا جلو اون همه آدم مجبور شدیم بگیم ک جریان چیه
ترحم های همه شروع شد …

بارداری و زایمان

تنهای واقها سخته عزیزم ، امیدوارم همیشه برات خوب بگذره

عزیزم مگه مشکل بچت چی بوده

خب بعدش

واییی منم شرایط مشابه شما رو داشتم انشاالله خدا هیچ پدر مادری رو با بچش امتحان نکنه🤲🏻

وای چه دوران بدی رو گذرونی عزیزم حالم ی جوری شد☹☹☹☹ولی خیلی قوی بودی گذر کردی😍😍