دیشب با صمیمی ترین دوستم قرار گذاشتیم فردا همو ببینیم صبح از ذوقم شیش بیدار شدم کارامو کردم رفتیم کافه چون ی ساعت فاصلمونه و راهمون از هم دوره رفت و اومد سخته خلاصه ک کلی خوش گذشت جاتون خالی 😊❤️
از وقتی ک اونجا بودم تا همین الان مدام ی چیزی ته ذهنمه و اذیتم میکنه
بابای علیرضا عاشق بچست خیبی هم اثرار داره به بچه دوم روزی ی بار یاداوری میکنه انقدر گفته علیرضا یاد گرفته میاد بهم میگه نی نی میخوام بعد با دستش عدد دو رو نشون میده میگ دوتا نی نی بیار 😂😅
یعنی از وقتی که علیرضا یک ماهه شده هی گفته بچه میخوام من به روری خودم نمیاوردم تا الان ک دوسالش شده دیگه انقدر گفته خودمم این مدت نرم شدم نظرم بود بعد بهبودیم اقدام کنم
ولی امروز ک رفتم خیابون انقدر با بچه کوچیک سختم بود ک نگو
مدام پیش خودم میگفتم با علیرضا وضعت اینه به فکر دومی هم هستی حس میکنم بچه جلوی خوشی و پیشرفت ادمو میگیره مخصوصا بچه دوم حالا یکی رو میشه به هر طریقی هندل کرد دوتا شد ن دیگه خیابون میتونی بری ن خرید ن پیش دوستات از وقتی اومدم خونه مدام با خودم میگم بچه خوبه ولی اسایش ادمو ازش میگره
شمایی که دوتا بچه دارین چطور کاراتونو میکنین ؟

دوتا بچه دیگه یعنی مادری فقط
برای خودت وقت‌نداری تا بزرگ بشن یکم شاید وقت کنی کارای کوچک برا خودت بکنی یدونه هم نیس بسپاری یکی نگه داره اون یکی هم ادمه دوتا بچه رو چجوری نگه داره
من خودم اصلا دومی رو نمیخوام تا اولی کامل مستقل نشده(شوهرم که اصلا نمیخواد)

یه روز دوستم گفت اگه میخوایی هیچی از زندگی نفهمی دوتا بچه بیار حرفشو قبول نداشتم حالا به حرفش رسیدم ولی خداروشکر چی بگم تک فرزندی هم یه جور سخته در کل نظر من اینه آدم اصلا بچه نیاره چون باید از خودش بگذره

عزیزم من ۴تادارم وکلاازخودم وخواسته هام وخوشی هام گذشتم به خاطربچه هام من ازاولشم دوست ورفیق نداشتم وبدون شوهرم یامامانم یامادرشوهرم بیرون نمیرفتم به خاطرهمین همه دل خوشیم همین بچه هامن

الان مطمئنا اذیت میشی اختلاف سنی ۴ سال به بعد بهتر میشه ، بچه های من ۴.۵ سال اختلاف سنی دارن حداقل درگیر حسادت و اذیتهای بچه بزرگم نیستم اما بازم دو تا بچه خیلی سخته و وقت کمی برای خودم دارم البته من خودم اینطوری راحتم و از شرایطم راضیم

سلام عزیزم اتفاقا دغدغه منم هست از یه طرف می‌گم زوده از طرفی می‌گم اونم بیارم دیگه راحت بشم بچه هم تنها نمونه نمیدونم

عزیزم همیشه که انقدی نمیمونن،الان اقدام کنی تادومی بیاداین ۳ساله شده وفهمیده تر اتفاقابهترخودتم راحت میشی باهم بازی میکنن

خب بچه رو میسپردی به خودش یا مامانت کسی
تنها میرفتی
چه کاریه
اصلا اونجوری که خوش نمیگذره بیرون

در مورد بچه دوم حرفت درسته
ولی خب باید خیلی بهش فک کنه آدم
منکه یه سری شروط گذاشتم انشالله اجرا کنه بعد بچه ۲
والا

بنظرم اگه همسرت پرستار میگیره بیار
وگرنه از همه‌چی میفتی
الان ی دونه هم سخته
مثل قدیم نیست که هرخونه ۵ ..۶ تا داشتن
الان تربیت و آینده بچه ها مهمتره
بنظرم ی سال به خودت فرصت بده برو سراغ کار و درآمد زن مستقل ی چیز دیگس
خدایی نکرده اتفاقی بینتون بیفته دستت به جایی بند نیست
بقول خودت سنی هم نداری هنوز وقت داری
حداقل اولی بره مهد دومی رو بیاری

عزیزم دو تا بچه خوبه اما بزار ۵ سال بشه بعد یکی دیگه اینجوری تا اون بدنیا بیاد اولی به هر حال نزدیک ۶ سال میشه میتونه از پس کاراش بربیاد پشت هم خیلی سخته

من روزی صدبار این دیالوگ رو توو ذهنم مرور میکنم
اینقدر برای اوردن بچه ی دوم دو دلم که خدا میدونه... بچه داری خیلیی سخته خداییش همین الانشم دوساله من کارمو ول کردم .. تا یکم بچم بزرگ بشه برگردم سرکار میخوام بچه دوم رو بیارم اینجوری میشه که باید قید همه چیو بزنی و بشینی توو خونه بچه داری کنی حتی یه مهمونی مثل آدم نمیتونی بری

ب سختی😑😑😑😑😑

همسرت چطوره ؟برای نگهداری بچه کمکت می‌کنه ؟؟؟