ادامه ؛ حتی همسرم کنارم نبودفقط موقع هایی که حالا می‌تونست منو میبرد یا از بیمارستان میآورد خونه پرستارا نجات دادن پسرمو حالش بهتر شد کبودی پاش ازبین رفت ولی همچنان بی حال خوابید بهش اکسیژن وصل کردن یکدفعه تب کرد دمای بدنش بالا رفت بخاری گذاشتن بالاسرش چون می‌لرزید پتو کشیدن روش اون روز با هرسختی که بود شب شد دوباره شب بچم همون حالت شد مثل صبح تشنج کرد دوباره پرستارا ریختن سر بچه ی دوماهه سرم زدن سوزن نمی‌رفت رگ پیدا نمیکردن دستای عروسکش سوراخ سوراخ خونی میشد این چشمای کورشده ی من چیا که ندید تواون ۸ روز خلاصه اون ۸ روز لعنتی با هر سختی و ناراحتی و استرس و نگرانی گذشت گفتن بچه شیر نخوره باعث خفگی میشه دیگه یه روز بچم اینقدر چندین ساعت بود شیر نمیخورد اینقدر گریه کرد تاآخر دستیار دکتر اومد گفت کم‌کم بدید خب زودتر بیا بگو دیگه بچه هلاک کرد بزرک نیست که عقلش برسه بگم تحمل کن یزره بچس چی می‌فهمه نخور یعنی چی بمیرم برات پسرم از همون بچگیت چه قدر بد سرنوشت بدشانس چه قدر بدبختی کشیدی از همون بچگیت حتی از وقتی تو شکمم بودی خیلی اذیت شدی 😭😭😭😭
اون ۸ روز باهمه اتفاقات بد وناراحت کنندش گذشت و مرخص شد اومدیم خونه وگفتن دوهفته دیگه بیایید مطب توهمون خود بیمارستان دکتر مطب داشت ومیدید اون دوهفته گذشت دوباره ۶ دی بچم تشنج کرد دوباره ۳ شب بود و رفتیم بیمارستان دوباره همون روزا برام مرور میشد اول پذیرش اورژانس پرونده پر کن دوباره بستری کردن اورژانس خدایا بسه دیگه چه قدر دوباره اینجارو تحمل کنم بیایید منو سوراخ سوراخ کنین دست بچم سوزن نزنین خدایا 😭😭😭

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط