یکم خواستم درد و دل کنم
من اصلا درد های جسمی که برای زایمانم داشتم و یادم نمیاد فقط میدونم خیلی درد کشیدم ولی نوع دردش اصلا یادم نیست
ولی دردها و زخم هایی که به روحم خورد و ثانیه به ثانیه اش و یادمه
اون حمایتی که میخواستم و هیچ وقت نشدم
اون حرف هایی که نباید می‌شنیدم و شنیدم و هیچ وقت اون زخم ها التیام نکرد هر چند که بعدش اطرافیان تلاش کردن که جبران بشه ولی هیچ وقت نشد
برای همین دیگه نمیخوام بچه بیارم اصلا حتی بهش فکر هم نمیکنم و این مسببش رفتارهای اطرافیانه
گاهی آدم ها لبریز میشن سهیم نباشیم حتی به اندازه ی قطره ای 💔😔

خانوما اصلا حافظه درد ندارن برعکس آقایون

متاسفانه یا خوشبختانه

منم همینم دیگه بچه نمیخام گاهی میخام همه چیو ول کنم برم اما حیف ک مادرم جاهای ک روح و قلبم شکست و اصلا تلاش نکرد برای بهبودش هرگز خوب نمیشه

درست میگی عزیزم منم چندین ساعت درد طبیعی کشیدم آخرم سزارین شدم اصلا یادم نمیاد ولی روزی که باید شوهرم پیشم می‌بود دوستش مریض شده بود اونو برده بود بیمارستان بعد عمل سردرد گرفته بودم از درد گریه میکردم که برام مسکن بیار از صبح بهش زنگ میزدم جوابمو نمی‌داد ساعت دوازده شب اومده بچشو بغل گرفته مامانمم باهاش دعوا کرد که زنت بهت نیاز داره نه اون مرتیکه من تا مرز افسردگی رفتم اگه مامانم نبود شوهرم اصلا به فکرم نبود چون دوروبریاش خیلی عوضی ان مرتیکه اشغال دوست شوهرم سم خورده به قصد خودکشی بعد زنگ زده به شوهرم که بیا منو ببر بیمارستان خودش هم دو تا پسر داره هم دوماد هم فامیل میدونست من مریضم از لج به شوهرم گفته تو منو ببر شوهرمو می‌بخشم چون تجربه نداشت ولی اونو هیچوقت نمیبخشم حالم ازش بهم میخوره

یعنی چه حرفایی شنیدید ؟ زمان زایمان ؟

اره چقدر خوب گفتی اوففف منم

عزیزم کاملا درست گفتی درد جسمی خوب میشه فراموش میشه ولی زخم زبونا بی حرمتیا فراموش نشدنیه

چقدر حق گفتی