من مامان دوتا کوچولو ام که یکسال اختلاف سن دارن.۶ ماهه و ۲۰ماهه.خیلی اذیت میشم که دست تنهام اما خداروشکر میکنم که دوتا دسته گل دارم.خیلی خسته میشم.گاهی نه صبحانه نه ناهار نه شام میخورم یعنی وقت نمیکنم.تمام وقتم میره برای بچه هام و خونه زندگیم.درسته همسرم نیست که کمک کنه تو بچه داری و منم غر میزنم سرش اما اونم جور دیگه ای داره برای ما سه تا زحمت میکشه اون هم تو این وضعیت افتضاح مملکت.بازم خداروشکر که نون تو سفرمون هست.گاهی شده حتی عصبی شدم سر پسرم ولی بعدش به خودم حق میدم .منم آدمم و احتیاج به استراحت دارم.قطعا اگه از خونه مامانم دور نبودم وضعیتم بهتر بود.اما بازم میگم هزار هزار بار خداروشکر که هروقت حالم بد باشه همسرم میاد پیش یجه ها تا من برم بیرون ‌و برگردم تا حالم بهتر شه.هروقت چیزی احتیاج داشتم برام گرفته.شاید مستقیم بهم نگه که اره عزیزم میدونم با دوتا بچه سخته درکت میکنم اما با کاراش بهم ثابت کرده.
من مادری ام که اگه خدا ده تا بچه دیگه هم بهمون بده بازم خوشحالیم و شکر میکنیم که لایقیم.
عصبی شدن،غر زدن،ناراحتی دلیل بر تنفر از هم نیست.فقط میخوایم به آدمای امن زندگیمون بگیم ناراحتیمونو.تا آرامش بگیریم
خیلی روزا هم شده غرق انرژی مثبتم.جوری که خودم لذت میبرم از تک تک ثانیه هام.
عشق من اینکه وقت بذارم برای زندگیمون.آشپزی برای خودمون و بچه هامون.نظافتشون.برای خوب موندن حال دل بچه هامون فارغ از هر دغدغه ای
🥰🥰🥰🥰🥰🥰

عزیزم تویه مامان خیلی لایق وقوی هستی
بازخداروهزاربارشکر ک همسرت قدردان زحماتت هست ببین همینکه بچهارونگه میداره توبری یه ربع هم شده براخودت باشی بخدایه دنیاست

🥰🥰🥰🥰🥰

دقیقا حرفای دل من رو زدی منم همسرم کارش جوری ک شاید تو ۲۴ساعت ۲یا ۳ساعت خونس اینقدر اذیتم اخه پسرم اصلا خاب درستی نداره روزا اذیت میکنه شبانه روز خودم تنهام با بچه تو خونه چند روزه یهویی اشکام میاد پسرم میاد دستاما از رو صورتم برمیداره نگاش ک میکنم حالم خوب میشه دوباره چن ساعت دیگه بغض گلوما میگیره احساس افسردگی دارم...بیرونم ک اصلاتنهایی نمیرم

الحمدلله خدا برای هم حفظتون کنه

انشاالله خدا بهت سلامتی وتوان بده
خانه داری وبچه داری یک شغل بی منت وحقوقه

دقیقااا ادم وقتی غر میزنه و عصبیه دلژل بر ناشکری نیست من خودم روزی هزار بار میگم خدایا شکرت پسرمو دادی اما گاهی شوهرم ک میاد خونه انقدر براش تعریف میکنمو غر میزنم خب فقط خستم ن ناشکری

دقیقا اوضاع منو داری
ولی خداروشکر تو شوهرت می‌تونه یوقتایی بیاد ک تو بری بیرون من درعوضش یوقتایی بچه بزرگمو میفرستم پیش مامانم البته دوسالش نشده میگم بزرگ...‌خداروشکر ک میتونیم تحمل کنیم خداصبرمونو بیشتر کنه

چقدر دلم هوس ی نینی دیگه کرده 😍

خداروصدهزارمرتبه شکرعزیزم ..همه مون خسته میشیم مهم اینه ک درک بشیم

چه حرفای قشنگی ایشالله از آب و گل دربیان راحت تر میشی کمتر نگرانی بدو بدو هات کمتر میشه نگرانی که همیشه هستش ولی لااقل ی سری کارا رو خودشون کنن خوبه و خیلی خوبه باهم سحتیشو می‌کشی بزرگ میشن بعدش میتونی یکم برا خودت وقت بزاری منم اگه شوهرم خوب بود اخلاقش و اینا الان بعدی رو هم میوردم منتها از من گاهی خوبه گاهی ن میترسم حقیقتا ناشکری نمیکنم ولی میگم کاش همینم فلن نمیوردم هر چند اجباری بود اما خداروشکر از بابت وجودش

ان شاالله همیشه حال دلت خوب باشه عزیزم..بله واقعا مادری کردن خیلی کار سختیه و اگر همسر آدم همراه و همدل آدم باشه حتی کلامی و فقط درک کردنه باشه خیلی کمک بزرگی به روان و حال خوب زن کرده و اگر هم نه که برعکس حال و روان زن ده برابر بدتر و خرابتر میشه

هیچکس مادر بدی نیست فقط گاهی این بدن کم میاره دیگه نمیدونه مادره دختره همسره و... کم میاره بالاخره حق داره یکم استراحت کنه و آروم بشه مادر شدن خونه دار بودن شغلیه ک مرخصی نداره... خدا قوت به همه مامانای گل

خسته نباشی قهرمان😘🙏🙏😍😍😍😍😍

چه حرفایه خوبی خاهری❤️😘