این پارک نزدیک خونمونه 🌱 این پارک یادآور خاطره اوایل بارداریمه 🥺
۱۰ بهمن ۱۴۰۱ جواب آزمایش بارداریم مثبت شد همون روز رفتم اورژانسی آزمایش دادم شب جوابش و مامانم رفت بگیره که زنگ زد از اونجا و داشت از خوشحالی گریه میکرد که خودش نتونست بامن حرف بزنه اونجا دکتر مسئول آزمایشگاه دیده بود جواب آزمایشم رو و دیده که مامانم گریه می‌کنه و نمیتونه بامن حرف بزنه بگه خودشون گفتن که خانوم جواب آزمایش شما مثبت شده و من خشکم زد و فقط گریه میکردم از خوشحالی 🥺
می‌خوام برگردم عقب تر من از اسفند ۱۴۰۰ تصمیم گرفتم قطعی که بریم مراکز نازایی و برای باردار شدن باید دیگه عمل هایی انجام میدادم چون من دیگه نمیتونستم طبیعی باردار بشم ما دقیقا ۱۸ اسفند وقت گرفته بودیم رفتیم و این پروسه درمان ما ۱۲ ماه طول کشید یعنی اصلا کامل به اسفند ۱۴۰۱ نرسید که بشه دقیقا یکسال تا اوایل بهمن رفتیم اون مرکز که کلا ۱۲ ماه شد ، دکتر ها باتوجه به آزمایش ها وبررسی من و همسرم تصمیم گرفتن اول من عمل آی یو آی انجام بدم تا ۶ بار بعد اگه نشد بریم برای آی وی اف
بار اول عمل من کنسل شد به دلیل مسائل شخصی خودمون بار دوم مهر بود ۵ مهر من عمل شدم و بعد دوهفته منتظر و استراحت کردن منفی شد بماند که من افسردگی بدی گرفته بودم و حالم اصلا خوب نبود برای بار سوم من عملم دی ماه بود که چندین بار برای آزمایش و سونو رفتم ولی بار آخر که رفتم سونو گفتن چیزی تو سونو مشخص نیست و تخمک هام آزاد شدن واین عمل

ادامه ، هم کنسل کردن با گریه برگشتم خونه و حالم خیلی بد بود من به همسرم گفتم بیا بریم پیاده روی تا زودتر برای عمل بعدی آماده باشم ( باید تا وقت موعد ماهیانه شدنم صبر میکردم تا دوره بعدی مجدد روز سوم ماهیانه برم سونو و گرفتن آمپول و دارو و چندین بار سونو و مشخص شدن عمل این پروسه ها طولانی و زمان بر بود ) برای همین باید هرچه زودتر می‌گذشت تا برم برای عمل چهارمم ، از ۱۵ دی ماه پیاده روی رو شروع کردم تا اوایل بهمن ماه ، من بهمن ماه خیلی حالم بد میشد تو همون پیاده روی رفتن ها حالت تهوع سردرد بی‌حالی زیر شکمم خیلی تیر میکشید اولین بار بود اینجوری زیر دلم تیر میکشید اولین بار این حس درد و تیرکشیدن رو تجربه میکردم حالم اصلا خوب نبود تا ۶_۷ بهمن ماه رفتیم پیاده روی ولی حالم خیلی خوب نبود و روزهای آخر پیاده روی تو همین پارک با وسایل ورزشی کار کردم که گذشت ۱۰ بهمن شد و ظهر اورژانسی آزمایش دادم مثبت شد من باردار بودم و پیاده روی میرفتم من باردار بودم و اصلا نمیدونستم خیلی برام غیر قابل باور بود چون من چندسال درگیر ناباروری بودم کلی دارو خوردم طب سنتی ورزش خیلی کارها کردم خیلی برای بچه دارشدن دکتر رفتم تلاش کردم صبوری کردم خیلی دلم شکست تواین مسیر ولی نشد و این باردارشدنم معجزه شده بود و این پارک دقیقا یادآور اون روزها رو برام مرور می‌کنه 🥺🥺🥺

پیش خدا کاری نداره خداروچه دیدی انشالله این پارک خاطره بزرگ شدن پسرت و شیطونیاشو برات رقم بزنه قربونت برم

الهی عزیزم الهی به حق این شب که تولد حصرت معصومه هستش زودتر پسرت شفا پیدا کنه بتونید با هم برین پیاده روی

چ قدر سخته اینجوری 🥺😔

چقدر خوبه ک مینویسی مطمعنم پسرت یه فرشتسسس و تو بهترین مادر
پسرت بهت یه درسی میده تجربهههه ک هیچ کدوم ما نمیتونیم تجربه کنیم
اخ میدونم چقذر سخته ای مادر

به زودی با گل پسرت میرین همین پارکه. اون بدو بدو میکنه تو هم هی میگی ندو میفتی💕

لحظه ی اذانه
خدای مهربون معجزه ای برات نشون بده ان شاالله

ایشالا خدا روزای خیلی خوب میزاره تو زندگیت.
این روزا که چشات اشکیه موندگار نیست
چشیدم که میگم

وای چقد دنبالت گشتمم سه روز واسه پسرت نماز میخونم ک ایشاله زود خب بشه نذر کردم زود خوب بشه ببریش حرم امام رضااا

الهی عزیزم 😔
انشالاهرچه زودترمعجزه ی خداروببینی پسرت کامل شفابگیره دستشوبگیری باهم برین پارک 🤲🤲

چرا من چشمام اشکی شد

دورت بگردم خاطرات بد رو مرور نکن . اذیت میشی

خداروشکر عزیزم برات خوشحالم