امروز با پست یکی از مامانا رفتم و پست‌های مامان عماد رو دیدم و با هر‌عکسی که از این بچه دیدم اشک ریختم.
من زیاد موافق جو غم زده و منفی نیستم ولی گاهی لازمه ببینیم و بشنویم و بخونیم تا به خودمون بیایم.
وقتی یه مادر اینطور به خاطر مریضی بچه‌ش دردمند و غمگینه، چقدر درد و غمهای ما الکی و مسخره به نظر میرسه. شاید وقتی درد بزرگتری داشته باشی همه وجودت این میشه که اون درد خوب بشه و دیگه دردهای کوچیک دیگه مهم نباشه.
سلامتی واقعا بالاترین نعمته ولی تا وقتی از دستش ندیم متوجهش نمیشیم. از بازی کردن با بچه‌هامون خسته میشیم ولی اگه بچه‌مون توی بیمارستان بستری میشد از نشستن توی اون هوا و فضا اونم وقتی دکترا بچه‌ت رو جواب کردن خسته نمی‌شدیم؟!
دعا میکنم خدا همه بچه‌های مریض رو شفا بده و به ماها درک و فهم این رو بده که ارزش و قدر زندگی هامون و بچه هامون رو بدونیم.
ازتون میخوام شماهم برای مامان عماد دعا کنید.

چطور میتونم توی تاپیک هاش برم

چرا بچه اشون چش شده

اگر فرصت کردید حدیث کساء براش بخونید.
خدا همه ی گرفتارها رو نجات بده🙏

الهی خدا همه مریضها رو شفا بده.
سلامتی بزرگترین نعمته🤲

منم خیلی غصه خوردم براش سرنمازم دعاش کردم انشالله خداشفاش بده دل مادرش اروم بگیره