#سزارین #پارسا
یک ونیم بردنم بیرون خانوادرو ک دیدم یکم روحیه ام بهتر شد
تا شش ساعت ناشتا موندم و کلا سرمو ب هیچ عنوان تکون ندادم
حرفم نمیزدم خیلی
بعدش نسکافه جای کم رنگ و کمپوت خوردم موقع بلند شدن خیلی میترسیدم و واقعا هم جای بخیه ها تیر میکشه احساس میکنی میخاد پاره بشه
ب پهلو میترسیدم بخابم و شیر دادن هم مصیبت خاص خودش و داشت
از پرستارا شبافم گرفتم پمپ دردم ک داشتم تقریبا میشه کف راحت قدم زدنامو شروع کردم کمکی نکرفتم از کسی خیلی سخت نبود
دسشویی هم میترسیدم بشینم
پرستارا تند تند میومدن فقط کارشونو میکردن میرفتن خیلی تحویل بازار نبود بر حسب اینک خصوصی بود
در حد انجام امور بود
فردا صبحش کامل حالم بهتر بود

دکتر بهت سر نمیزنه و فقط پزشک مقیم شیفت از حالت جویا میشه دلت باید حتما کار کنه و مدفوع داشت باشی من نداشتم ازشون شیاف گرفتم باز
با اب داغ خودمو شستم زیاد اما همجنان چیزی نبود ک چون مرخصم کنن ب دروغ گفتم مدفوع داشتم

اینم بگم من اصلا لرز نداشتم سر درد نداشتم گردن درد نداشتم کمر دردم نداشتم
در کل بگم دکتر دستش بیش از اندازه سبک اینو‌همه میگن
چون من تو بارداری هم بستری شدم همون بیمارستان و از تک تک سزارینی ها پرسیدم
حتی عمل های دیگه
بیمارستان خوبه بد نیس هزینه اش ب نسبت بقیه منصفانه تره اما خیلی هم آب و تاب نداره
اتاق خصوصی نگرفتم دو تخته بود اما خیلی سخت نبود

۵ پاسخ

سلام عزیزم ی سوالی داشتم من فردا زایمانمه تو بیمارستان پارسا شما رفتین بیمارستان دلیل پزشکی داشتین یا آزاد بود ؟
از لحاظ بیمه میگم بعد دوباره تو بیمارستان شمارو سونو کردن ؟

ببخشید عزیزم منم سوال داشتم ازت ❤
دکتر از شما برای سزارین چقد زیرمیزی گرفته؟من شکم اول هستم
و اینکه بیمارستان با تامین اجتماعی شکم اولو ۲۵ میگیره؟

سلام خبلی ممنونم بابت نظراتت مرسی همشو گفتی من سز اولمو مریم کرج بودم این سری دوست داشتم بیام پارسا نزدیک مادرمه اونجا بیشتر برام محیط اتاق عملش مهم استرس نکشم برای بخش هم کاش بیشنر بهت میرسیدن حس بهتری داشتی از عملکرد دکترت راضی بودی از بخیه ؟؟؟؟

سلام عزیزم منم می‌خوام برم پارسا زایمان کنم ی سوالی داشتم شما سزارین اختیاری بودین ؟
بعد اینک اونجا گیر میدن یعنی زیاد سوال پیچ میکنن برای سزارین ؟

بیمارستان پارسا زایمان کردی

سوال های مرتبط

مامان نویان مامان نویان ۳ ماهگی
حالت تهوع ک شروع شد سریع گفتم برام امپول زدن و اوکی شدم و هی تمرار میکردن عب نداره اکر بیاری بالا
در جریانید ک باید از شب قبل هم ناشتا باشی بیشتر ب خاطر همین استفراغ
نویان گریه کرد اوردنش لمسش کردم باز هم خیلی سرمو‌تکون ندادم

یجا خیلی استرسی شدم پست سرهم گفتم دکتر بچم سالم
و دکتر کریمی گفتن احازه بده دخترم تمرکز کنم (ک ینی ساکت شو )
ب فاصله ی دو سه دقه بعد دکتر رفت و انکار بخیه هم زده بودن برام

ساعت ۸:۱۵ نویان اومد دنیا
و بعد ده پونزده دقه منو بردن ریکاوری نگه داشتن تا ۱ ونیم ظهر حالا چرا؟
چون بخش تخت خالی نداشت ریکاوری پر بود از ادمایی ک عمل شده بودن و منتظر ک برن بخش
کم کم خانوما صدای دادشون بلند میشد از درد و منم میترسیدم
اینم بگم ک من از اول دستامو کلا با ماژیک برام نوشتن پرستارا ک پمپ درد میخام
اما ی خانمی تو اتاق عمل گفت ن پمپ درد برا چیه از من اصرار از اون انکار
ب خود خانوم دکترم ک اومد گفتم
بهر حال وارد ریکاوری ک شدم التماس میکردم برای پمپ درد ک دوز کمی برام اوردن

من اصلا مثل بقیه لرز نکردم اما بعد مدتی درد دلم شروع شد و واقعا هم درد داشت ک پرستارمو صدا زدم برام امپول زد اما خیلی فایده ای نداشت
مامان مهوا مامان مهوا ۲ ماهگی
پارت اول#زایمان

هفته ۳۹بود ک سردرد و حالت تهوع شدید داشتم اینم بگم ک توی بارداریم تمام حالت تهوع داشتم...ورم خیلی کرده بودم اما بهم میگفتن عادی نیست آزمایش هم دادم اما چیزی نبود...بالاخره با مامای همراهم صحبت کردم و پیش دکترمم رفتم گفتن ختم بارداری...رفتم بیمارستان. آن اس تی ازم گرفتن و گفتن همه چیز خوبه دردهای خفیف هم داری..اما موعد زایمانت نیست...چون زیاد رفته بودم بیمارستان اونجا با چند تا ماما دوست شده بودم گفتم کاری کنید بستری بشم خیلی اذیتم...تا اینکه دکتر اومد و با سماجت خودم و دوتا ماما بخش منو بستری کردند...البته اینم بگم ک بعد از چند ساعت توی بخش تریاژ متوجه شدن بدنم دیگ کشش نداره بارداری رو...مادرم و خواهرام هم اومدن بهشون گفتم لباس زایمان برام بگیرن .وسایل مورد نیازمم بیارن...ویلچر آورد خدمات و تشکیل پرونده هم داده بودند رفتم داخل بخش..چون حالت تهوع وسرگیحه داشتم گفتن حق نداری از جان بلند بشی..همینطوری بمون ما بهت آمپول فشار و قرص زیر زبانی میدیم تا دردات شروع بشه...منم گفتم خب خوابیده ک دهانه رحم باز نمیشه گفتن ن ممنوع حرکت برات...گفتم پس بهم کمی تنقلاتی ک خودم آوردم بدید آناناس و...ک رحمم باز بشه گفتن ن چون حالت تهوع داری چیزی نباید بخوری...از روز قبلش هم خودم چیزی نخورده بودم...دردام خیلی کم شروع شده بودند اما درد واقعی نبود میومدن از دستگاه منو چک میکردم علایمم طبیعی بود...بعد من هم توی اتاق تنها بودم یه دستگاه توی اتاقم بود هر مادری ک زایمان میکرد نینی رو می‌آورند اتاق من لباس تن میزدم خیلی حس خوبی بود...اونشب دردهام شروع شد اما شدید نبود...همه مادرا اون شب زایمان کردند جز من...دکتر صبح اومد گفت تو ک ریزه بودی چرا سزارین نکردند
مامان 👶🏻🤱🏻 مامان 👶🏻🤱🏻 ۱ ماهگی
خب خانم ها امشب میخوام از تجربه هام بگم
من هم تجربه زایمان سزارین با بی هوشی رو داشتم هم با بی حسی

بی هوشی ک تو اتاق عمل و حتی تو ریکاوری و حتی وقتی میای تو بخش برای چند ساعتی هیچی نفهمیدم ن درد ن حتی محیط رو
بعد از بی هوشی هم درد هام ک شروع شد خیلی شدید نبود وقتی میخواستم بشینم یا سرپا بشم امان از اون لحظه ک هیچ حرکتی نمی تونستم بکنم هیچی و درد خیلی شدیدی داشتم ولی بدن درد نداشتم مثل درد شونه یا پهلو

بی حسی
تو اتاق عمل آمپول بی حسی واقعا زدنش درد نداره از آنژیوکت هم کمتر درد داره اون حسی ک میخوای تو عمل بشی و تو اتاق عمل کاملا داری میبینی واقعا عذاب آور و ترس آوره
اینو بگم ک فقط پاهات سنگین میشه و ناتوانی از تکون دادنش وگرنه بخیه زدن فشار های روی شکم رو کاملا حس میکنی
تو ریکاوری ک بدتر درد داری
تو بخش هم ک چی بگم همچنان درد داری و اون سنگینی پا ک از همه برای من وحشتناک تر بود
روز بعدشم عوارضش شروع شد شونه ام ک داشت می شکست و پهلوم ک خیلی درد میکرد
ولی خیلی زود سرپا شدم برای بلند شدن و راه رفتن واقعا درد کمی داشتم و از همین بابت هم خوشحال بودم

ولی اگ به عقب برگردم بازم بی هوشی انتخاب می‌کنم
آهان اون ماساژ رحمی ک تو ریکاوری هست با بی حسی خیلی دردناک خیلی ولی بی هوشی نه برام اونقدر هم درد نداشت
مامان سید احسان مامان سید احسان ۴ ماهگی
تجربه سزارین (پارت۲)
صبح مایعات رو شروع کردم با نسکافه. چقد چسبید بعد اون همه ناشتایی😬
بعد هم که گفتن پاشو راه برو. خیلی درد داشت خیلییییی. تا حدود سه روز بعد هم ادامه داشت هر دفعه که پامیشدم. البته هم اتاقی من میخواست راه بره اندازه من درد نداشت بخاطر همین میگم شاید برای هر کسی متفاوت باشه ولی برای من خیلی بد بود. درد بخیه ها هم تا دو هفته خوب شد. الانم یکم گاهی سوزش داره ولی دیگه خوبه.
من بعد از عمل سرمو تکون ندادم و حرف نزدم و بالش هم نذاشتم اصلا سردرد نگرفتم. هر چقدر هم بیشتر راه بری زودتر خوب میشی. یه نفر هم تا ده روز باید کنارتون باشه وگرنه خیلی سخته. بعد ده روز هم بخیه هامو کشیدم که هیچ دردی نداشت و خیلی راحت بود.
در کل بخوام بگم از سزارین راضی بودم و با وجود اینکه بعدش درد داری و سخته بازم خوشحالم ک سزارین شدم چون بالخره زایمانه درد داره دیگه. حس میکنم طبیعی ممکن بود برام سخت تر باشه با توجه به شناختی که از خودم دارم.
امیدوارم مفید بوده باشه اگه سوالی هست خوشحال میشم کمک کنم
مامان 👶🏻 دیاکو ☃️ مامان 👶🏻 دیاکو ☃️ ۴ ماهگی
* 4 *

کم کم بردنم بیرون مامانم و شوهرم بیرون منتظر بودن
دیدمشون بغضم گرفته بود هممون باهم رفتیم تو اتاق و من و جا به جا کردن
پرستا را اومدن رسیدگی کردن و ترو تمیز خیلی خجالت میکشیدم
به پهلو میچرخوندن من و تا خون ها تخلیه بشه بیحسیم تموم شده بود و از درد داشتم به خودم میپیچیدم
مسکن و انتی بیوتیک میزدن تو سرم

گذشت و من نباید تا هشت شب سرم و بیارم بالا تکون بدم یا چیزی بخورم
بد ترین لحظش همینجا بود و لحظاتی که مسکن از بدنم میرفت بیرون

اومدن رحمم رو یکم فشار بدن که نزاشتم دردم میومد
سخت ترین لحظاتشم اولین قدمی بود که میخواستی برداری اصلا نمیشد کامل صاف بشی من تا چند روز اول نمی تونستم حین وایستادن کامل صاف بشم

در کل من درد نداشتم رفتم برای عمل، خود عمل هم که چیزی احساس نمیکنی بعدش هم که با مسکن و رسیدگی های بیمارستان نمیزارن زیاد درد بکشی
  بعدشم که اومدم خونه تا دو روز از شیاف دیکلوفناک استفاده کردم مسکن بود اونم و ارومم میکرد؛ عمل سزارین درد رو اونطور که تصور میکردم نبود اصلا 😌

ظهر روز بعدش هم که ترخیص شدم و با یه نی نی برگشتیم خونه 🌹
مامان نویان مامان نویان ۳ ماهگی
دوماهگی نویانه و من اومدم از تجربه سزارین بیمارستان پارسا دکتر مریم کریمی بگم
نوبت سزارینم ۲۳ ام اسفند خورده بود اما همش کاهش حرکت داشتم دررفت و‌امد برای ان اس تی بودم
کم کم لکه بینی هام دوباره برگشته بود و من فکر کردم ک از فعالیت روزانه است دل درد های مثل پریودی داشتم و واقعا اذیت بودم
۱۵ ام رفتم هم ان اس تی بدم هم ی چک بشم پیش دکتر چون کاهش حرکت داشتم با دل درد زیاد بعلاوه اکه بینی معاینه کردن دهانه رحم یک و نیم فینگر باز شده بود ان اس تی هم کاملا دردای منطم نشون میداد
گفتن بستری شو‌امشب فردا صبح زایمان (اینم بگم خودم از اول خواستم سزارین شم )

قبول نکردم‌چون کارامو‌نکرده بودم اومدم خونه
صبح ساعت ۵ رفتم بیمارستان
اول از همه ک میری دوباره ان اس تی
بعد میان سوند وصل میکنن ببین درد نداره ولی عین سوزش ادرار تا فی خالدونت برای چند دقیقه میسوزه و حس چندشی داری ک میخای زودتر قطعش کنن

عصابم بخاطر سوند ریخت بهم و استرس همه جونمو گرفت نیم ساعتی منتظر موندم و بعد بردنم اتاق عمل
در زایشگاع از خانواده خدا حافظی گرفتم و‌تنها سوار اسانسور شدم برای اتاق عمل
اولش ک وارد شدم ب شدت ترسیده بودم ولی جو اتاق عمل خیلی خیلی عادی
حرف عامیانه میزدن منم کم کم درگیر حرفاشون شده بود
امپول بی حسی ب هیچ عنوان اذیت نکرد سوزش داشت اما درد نه

گفتن داریم بنادین میمالیم و ضدعفونی میکنیم دلتو اما ب فاصله ی دقه بعد محکم دلمو فشار میدادن زیر سینه هام
دردی حسی نمیکنی ولی میغهمی ک دارن فشار میدن
همین فشار دادنه باعث شد ک حالد تهوع بگیرم