چندبار اینجا از احساسی بودن پسرم پست گذاشتم.

فکر میکردم زوده هنوز براش انقد ابراز احساسات.
مدیریت این همه احساس برای بچه به این سن واقعا چقد کار دشواریه.

پسرم از همون اوایل که بازی میفهمه و باباشو شناخته. میدونست مه با مامان بازی های نشسته و آروم میکنه و با باباش بازی های فیزیکی و بازی هایی ک نیاز ب فعالیت زیاد دارن.

اولین بار 6 ماهش بود وقتی وهرم تعطیلات عیدو خونه بود و روز 14 فروردین رفت سرکار و 7 عصر اومد خونه با اولین ذوق بیش از اندازه پسرمون مواجه شد خنده های بلندش جیغ های ممتدش. همسرم تعجب کرده بود که تاحالا اینکارو نمیکرد چی شد یهو؟ گفتم ببین دو هفته ست خونه ای حالا بچه 5.5 ماهه نبود چند ساعته تو توی خونه رو فهمیده.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

حالا از دیروز ب مدت 3 روز شوهرم رفته ماموریت تهران و مادرشوهرم خونه ماست. دیروز مهمون بودیم مهمون یکی از فامیلای مادرشوهرم که قراره بره حج. با اسنپ رفتیم و پسرم یکسر میپرسید بابا؟ و دستاشو 🤷‍♂️ اینجوری گرفته بود ینی بابا نمیاد؟
عصری رفتیم قدم بزنیم با مادرشوهرم و یارا باز پرسید بابا؟
شام میخوردیم میپرسید بابا؟
موقع خواب هم سوالش همین بود باز بابا؟

من هیچوقت بهش دروغ نگفتم سعی کردم حققیت رو بصورت مثبت بهش بگم همیشه مثلا میگفتم یه دونه میخوابیم پا میشیم یه دونه هم بخوابیم بعدش بابا میاد.

واقعااااا برام حجم این همه احساس بچه به این کوچیکی چقد ظرفیت داره؟

۳ پاسخ

فکر کنم اکثر بچه‌ها همینن چون وقتی همسرم با دخترم میخواد بره بیرون دخترم میگه مامان ، یا میگه بیا ، یا اول میگه تو برو بیرون

ای خدا بچه ، منم بابایه. برا بالاش بشدت ذوق میکنه

اگر بت بگم تعجب میکنی پسرم از ۲ماهگی تا الان همش چشم ب راه باباش و علاقه شدید بهش داره ،وقتی چهاردست پا میرفت ،میرفت پشت درب میشست عکس و کلیپ هاشم دارم ،علتش اینه من دوران بارداری عاشق شوهرم بود و چون پیشم نبود همش چشم ب راه بودم لحظه شماری میکردم بیاد

سوال های مرتبط

مامان رز🌹 مامان رز🌹 ۱ سالگی
امروز صبح یه لحظه خودم رو مثل گروه‌ موسیقی تو کشتی تایتانیک تصور کردم
چه موقعیتی؟به سختی وسیله های کف خونه رو جمع کرده بودم.
داشتم جارو برقی میکشیدم تو کسری از ثانیه رز دقیقا جلوی پام کلی باز اسباب بازی ریخت.
همسرم از خواب بیدار شده بود روی مبل پادشاهیش دراز کشیده بود خستگی خوابیدنش بره با صدای بلند داشت چرت و پرت های اینستاگرام رو نگاه میکرد.
خودم هنوز گیج و منگ و...
تو اون لحظه غرق شدن کشتی تایتانیک و همچنان تلاش گروه نوازنده اومد خاطرم.
چه تلاشی دارم میکنم!
برای اینکه یکم شرایط عادی به نظر بیاد‌.
در حالیکه یک ساعت بعد هم دوباره اوضاع خونه همون روال قبله.
ولی چرا دروغ؟
از اینکه اینقدر شل میگیرم راحتم.
راضی ام‌
که دخترم سبد توپ رو میاره با ذوق میریزه کف خونه.
نگران داد من نیست.
که پذیرفتم توان بدن من هرروز تمیز کردن خونه نیست،
همین که یه کوچولوی نه ماهه تو این فضا مشغول کشف و زندگیه.
که بعداز شام با دستای کوچولوش میاد کمکم وسیله ها رو بذاریم تو کمد.
با خودم میگم دوسال و اندی این خونه مرتب بود، تمیز بود و همه چی برق میزد.
حالا سرسری تمیز شه.
عوضش میشینیم با حوصله با هم بازی میکنیم.
عوضش این بچه با تن سالم داره میریزه میپاشه‌ مگه از این بهتر هست؟
این روزها پسرفت هیجده ماهگی رو داریم، هر کار خطرناکی میکنه، قشقرق میکنه دائم.
چیزهایی عجیب غریب میخواد.
میریزه میپاشه. منم راستش از قبل شل تر گرفتم.
نمونه ش بعد ناهار امروزش.
در حالیکه دو ساعت قبل خونه رو جارو کرده بودم🤣