مامانای پسردار میدونید که تربیت پسر بچه‌ها خیلی سخت تر از تربیت دختراست
چون ما با تربیت درست پسرامون باعث خلق یه جامعه امن برای دختران سرزمینمون میشیم
لطفا لطفاااا در مورد اهمیت و حفظ حریم خصوصی خودشون و همبازیاشون باهاشون صحبت کنید
همانطور که کسی اجازه نداره به بدنش دست بزنه، بچه‌های ماهم اجازه ندارن به بدن بچه‌های دیگه دست بزنن

به نقل از سپهر خدابنده:
_اونجایی که هر کاری پسر میکنه میگن حق داره، پسره
و تا موضوع به دخترها میرسه خط قرمزها میان وسط
که دختر باید حیا و نجابت داشته باشه
باید به این روزها هم فکر کرد
که نابرابری تربیتی و اعمال فشار یک طرفه
و غیرتی بازی های پوچ و بی اساس
نهایتاً میتونه باعث فجایعی بشه که یک جامعه رو عزادار کنه
جامعه امن از نظر من در درجه اول
حاصل و نتیجه تربیت مردان امن، چشم پاک و نجیبیه
که میتونن حرمت و احترام یک دختر رو حفظ کنن
به حریمش احترام بذارن و در او احساس آرامش روانی ایجاد کنن، اما وقتی که این اتفاق نیفته، طرف فکر میکنه هر کاری هم که بکنه یک توجیهی براش هست، بنابراین خودشو محق میدونه که به هر کار درست و غلطی دست بزنه
خلاصه که اگر دنبال جامعه امن تری هستیم
بار اصلی روی دوش پدرها و مادرهاست
تا فرزندانی تربیت کنن که یاد گرفتن برای دیگران اهمیت و ارزش قائل بشن و به خاطر خواسته های خودشون هر مرزی رو رد نکنن

تصویر
۱۲ پاسخ

خیلی موافقم
کاش تربیت جنسی و حریم خصوصی همون اندازه که برای دختر مهمه برای پسر هم مهم باشه

قطعا همینطوره امیدواریم ک بتونیم درست و شایسته تربیت کنیم

بله ممنون از متن قشنگتون انشالله واقعا بتونیم تک تکمون اول بخ خودم نهیب می زنم ای کاش واقعا بتونم پسرم رو اون جور که شایسته و بایستس تربیت کنم تا همه در کنارش آرامش داشته باشن

آفرین به شما صددرصد بچه‌های سالمی تحویل جامعه میدین

#حق
کاملا موافقم

موافقم👌🏻👌🏻

الان ک دیگ ن ب دختر رحم میکنن ن ب پسر😔

دقیقا حق گفتی الی جون

احسنت بهت ❤️

دقیقا همینه بچه چه دختر چه پسر باید ، تاکید میکنم باید هردو منع و تشویق بشن نه که بگن ولش کن پسره . حیا و نجابت مختص جنس مونث نیست

درود به تو عزیر دلم کاش همه اینو بدونن

موافقم

واقعا درسته گلم تربیت پسرها سختره چون وقتی م به سن نوجوانی میرسن خیلی سختر از دخترا میشه کنترلشون کرد و احساس قدرت میکنن

سوال های مرتبط

مامان امیرعلی مامان امیرعلی ۳ سالگی
برخی از تکنیکهای تربیت کودک

1. هرگز فرزندتان را بین جمع خجالت زده نکنید چون باعث ایجاد حس دشمنی و کینه در او می شوید.

2. خاطر فرزندتان را از اینکه به او علاقه مند هستید و خود را درگیر او کرده اید، راحت کنید. به او اطمینان بدهید که در مواقع لزوم به کمکش خواهید شتافت.

3. به فرزندتان نشان دهید شما او را همان طور که هست دوست دارید و اگر رفتار نادرستی از او سرزد باز هم او را به عنوان فرزندتان می پذیرید و دوست دارید.

4.جملاتتان را با «چرا» شروع نکنید. به جای اینکه بابت مساله به وجود آمده او را شماتت کنید، از او بخواهید به صورت کامل آنچه را که اتفاق افتاده برایتان تعریف کند.

5. برای ایجاد یک رابطه خوب سعی کنید خودتان را از لحاظ فیزیکی همسطح فرزندتان کنید و با او صحبت کنید. بهتر است مقابل فرزندتان نقش برج را ایفا نکنید.

6. از به کار بردن جملاتی که باعث پایین آوردن عزت نفس فرزندان می شود مانند احمق، خنگ و... دوری کنید. هرگز به فرزندتان نگویید او یک بچه است و هیچ چیزی متوجه نمی شود.

#تربیت_فرزند
مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۳ سالگی
زبان تند و نیش‌دار روح کودک رو بیمار می‌کنه. توهین، تحقیر و نفرین، مقایسه و تحقیر‌ نسبت به دیگران، به خصوص اگر با کلمات زشتی همراه بشه، تو ذهن بچه می‌مونه و وحشت ایجاد می‌کنه.

ساده‌ترین حالت مقایسه، زخم زبونه مثل: "خوش به حال مادرش!" این‌جور حرف‌ها زخم زبان هستن، اذیت می‌کنن. فکر نکنید که با این حرف‌ها به بچه‌ها انگیزه می‌دید و اون‌ها رو به حرکت درمیارید.

ما تو مقایسه کردن سعی می‌کنیم بدترین کلمات رو به کار ببریم: "بدبخت! بیچاره! اگه درس نخونی، پسر عموت دکتر می‌شه، تو باید بری مستراح‌شورش بشی!" فکر می‌کنیم با این حرف‌ها غیرت فرزندمون بیدار می‌شه و کاری که ما می‌خواهیم رو انجام می‌ده، در حالی که خبر نداریم داریم در دل فرزندمون از کسی که باهاش مقایسه‌اش می‌کنیم نفرت می‌کاریم و اون فرد رو تبدیل به دشمنش می‌کنیم.

خیلی از اختلافات فامیلی که تو بزرگسالی به وجود میاد، نتیجه همین مقایسه‌هاست. مقایسه باعث نفرت از دیگران می‌شه و به جای ترویج همدلی و همراهی و یگانگی، تنفر و دوری رو تو دل بچه‌ها تقویت می‌کنه.


@koodakaneh7
مامان رایان مامان رایان ۳ سالگی
تجربه شخصی:من از یک سالگی جیش رو گفتم و یک سال و نیم کلا دیگه پوشک نشدم. ولی الان از دستشویی رفتن بیزارم.شاید اون موقع برام زود بوده. مامانم با خوشحالی میگه حتی شبا اصرار می کردی که حتما ببریمت دستشویی و از پوشک شدن بدت میومد. خب اینا باعث شده مامان من به اشتباه فکر کنه من آمادگی دارم. نتیجه اینکه الان تا جایی که بشه اغلب خودم رو نگه می دارم. یا دائم برای خودم کار ديگه می تراشم که نرم سرویس. مشکلات زیادی ام بابتش پیدا کردم. سنگ کلیه و یبوست و سندروم روده و ...
پس اینکه بچه ها درمقابل پوشک شدن مقاومت می کنن خیلی طبیعی و گذراست و اصلا نشونه آمادگی نیست.
دوستان نه روح و روان بچه رو به بازی بگیرید نه خودتون رو اذیت کنید و نه خونه تون رو به جیش و پی پی بکشید‌
خودش اتفاق می افته همونطور که توی عکس نوشته توضیح دادم.
شما فکر می کنید وقتی بچه مداوم خطا داره همین که سرش داد نمی زنید خوبه ولی اون احساس می کنه نتونسته کار درست رو انجام بده. و کم کم اعتماد به نفسش از بین می ره چون شما دارید بهش می گید نباید توی شلوارت جیش و پی پی کنی باید بریم دستشویی درحالی که اون خودش می دونه فقط بدنش برای این خود کنترلی هنوز آماده نیست و کاری از دستش برنمیاد جز حس ناتوانی و عدم اعتماد به نفس که تا بزرگسالی همراهش خواهد بود و ممکنه باعث خیلی از شکست هاش بشه درحالی که نه خودش و نه شما نمی دونید ریشه ش همین اصرار به زود گرفتن از پوشک بوده. .و اینکه تند تند بردن به دستشویی و اینطور عادت دادن هم از نظر روانشناسی کودک رد شده.
خود بچه کم کم آمادگی پیدا می کنه.
اینجا زیاد دیدم که می گن یهو پوشک نکردیم بچه مون سه چهار روز یا پی پی نکرده‌!
این دیگه اوج نا آگاهی یک مادر هست!
مامان نینی مامان نینی ۳ سالگی
بعضی از آدما خیلی بیشعورن
من پسر اولم ۳ سالشه خودم ذخیره تخمکم کم بود و صلاحدید پزشک و تصمیم بین خودم و همسرم باردار شدم که الان یه ماهه زایمان کردم
از روزی که متوچه شدیم بچه دومم هم پسره دیگه حرف و حدیثی نمونده که رو دلم نذاشته باشن
خدا میدونه چیکار باهام کردن جالب اینجاست که همه حرفا هم از سمت خونواده همسرم بوده
مادربزرگ همسرم علنا بهم گفت به چه دردت میخوره؟ حالا باز اگه دختر بود یه چیزی پسر به درد نمیخوره
در صورتی که من و همسرمم فقط گفتیم خدایا سالم بده
مسلما ماهم اگر دومی دختر میشد از لینکه هر دو جنسیت رو خدا بهمون داده بود خوشحال تر بودیم ولی الانم چیزی از عشقمون به بچمون کم نمیشه
امروز کسی اومد منزل ما که به محض رسیدن گفت بعرس رو برو تعیین جنسیت بلکه دختر بشه دخترا بهترن
مادرشوهرمم گفت اره باید بره چند سال دیگه
اخه به شما چه ربطی داره مگه تاثیری تو زندگیتون داره؟
مگه بچه ها برده دست ما هستن؟
من خالم ۳ تا پسر داره
بخدا پسراش از منی که دختر هستم بیشتر به درد مامانشون میخورن
بخدا هیببچ فرقی نیست اینقدر دل مامانا رو نشکنید
حالا اگه من دوتا دختر هم داشتم همین داستان بوداااا
مامان الی🍋 مامان الی🍋 ۲ سالگی
اوایل جوانی با تمام وجودم به خودم قول دادم که روزی، اگر مادری شدم، فرزندی سالم و خوب پرورش دهم
—کودکی که از زخم‌ها دور بماند، خوشحال باشد، بااعتماد به‌نفس و آرام.

اما هرچه گذشت، فهمیدم ماجرا چیز دیگری‌ست.
بچه‌دار شدن، یعنی دعوت شدن به سفری بی‌پایان برای سالم‌ کردن خویش.
یعنی روبه‌رو شدن با سایه‌هایی که سال‌ها در من خانه کرده بودند، با زخم‌هایی که پشت لبخندها پنهان‌شان کرده بودم.

فهمیدم فرزندم قرار نیست به حرف‌های من گوش دهد،
او به زندگی من نگاه خواهد کرد،
به شیوه‌ای که دوست دارم یا ندارم،
می‌ترسم یا می‌جنگم، خودم را دوست دارم یا نه.

فهمیدم اگر بخواهم او ریشه‌دار، رها و سالم باشد،
باید اول خودم زمینِ امنی شوم
برای ریشه زدن.
باید با خودم آشتی کنم،
تا او یاد بگیرد با خودش در صلح باشد.
باید خودم را ببخشم،
تا او بلد باشد خطا را تحمل کند.

بچه‌دار شدن یعنی فرزندی را به دنیا بیاوری،
که هر روز آینه‌ای‌ست از تو
و چه تلخ و چه زیبا،
تنها راهِ تربیت او
ترمیمِ خودت است

دکتر نوری
مامان الی🍋 مامان الی🍋 ۲ سالگی
داشتم این مطلب از دکتر نوری رو میخوندم که دیدم چقدر مطلب خوبیه
طولانیه اما ارزشش رو داره مخصوصا اگر از نقش مادر بودن خسته شدید🍃

گاهی خستگی از وظایف پدر یا مادر بودن، از سطح «خسته‌ام» فراتر می‌رود.
نه یک روز یا دو روز،
بلکه یک حس ماندگار که شبیه خاموش شدن تدریجی یک شمع است.

فرسودگی والدینی حالتی‌ست که در آن:
· انرژی روانی و جسمی‌ات ته می‌کشد.
· به جای لذت بردن از بودن با فرزندت، فقط دنبال فرصتی برای فرار هستی.
· خودت را مقصر، بی‌کفایت یا حتی آدم بدی می‌بینی.
· ممکن است به‌جای همدلی، بی‌احساس و بی‌حوصله شوی.
· حس کنی دیگر چیزی ازت نمانده که بدهی...
 
والدین امروزی با حجم زیادی از فشارهای بیرونی و درونی روبه‌رو هستند:
· مسئولیت‌های سنگین بدون وقت استراحت
· توقعات غیرواقع‌بینانه از «والد کامل بودن»
· کمبود حمایت عاطفی یا اجتماعی
· ‌گاهی هم کودکانی که خودشان نیازهای ویژه یا سختی‌هایی دارند
و وقتی این فشارها انباشته می‌شوند، بدن و روان به حالت دفاعی می‌روند.
بدن کورتیزول ترشح می‌کند تا با فشار مقابله کند—اما وقتی این استرس هر روز تکرار شود، آرام‌آرام توان بدن، ذهن و قلب را می‌گیرد.
 
نشانه‌هایی که باید جدی بگیرید:
· حس می‌کنی دیگر دوست نداری پدر یا مادر باشی.
· شب‌ها از فکر روز بعد، کلافه و مضطربی.
· با فرزندت رفتارهایی می‌کنی که بعدش احساس گناه شدیدی داری.
· از نظر عاطفی بی‌حس شدی یا زود از کوره در می‌ری.

ادامه👇🏻👇🏻