واقعا وقتی میرم خونه بابام این بچه دهنمو سرویس میکنه از بس لجباز میشه دخترم ارومه جیغو داد نداره اما تا برمیگردم اروزی مرگ دارم جیغ میزنه چنگ؟میزنه صورتم الان همش خونه بخدا نمیتونم کنترولش کنم
یکی بابام اینقدررر بهش رو میده و واقعا پروش کرده تا میگم بیا شیر بخور میگه الان خورده نمیخواد بچه هم فرار میکنه تا میگم بیا غذا بخور الفرار هیچی نمیخوره فقط پی بازیشه با دایی یاش و مامانمو بابام وقتی برمیگردم از کنترول خارج میشه مثل ادم بزرگا چنگ میزنه تو موهام موهامو میکشه گاز میگیره تا چیزیو که دلش بخواد بدیم یا بره بیرون
الانم که ویروس گرفته میگم یکم جون بگیره لاغر شده امروز نداشتن هیچی بخوره بجز 120 تا شیر اونم با زور و دعوای من🤦🏻‍♀️🤕
واقعا شما هم اینحورید؟؟ چیکار کنم

هنوز کوچیکه بهتر میشه نگران نباش
بچه همینه دیگه

ای گلی وبزانه کچی من دله ی کچی میش له ماله بابم نه خوی ده نه شیری دوه نه دته کنم هر تخوونم نابه در حالک له ماله بو دسشویش لدومه کچی من دایکمی لمن خوشتر دوه یانی چوکش بو هر وابو بو دایکم الانیش اگر دبینی شوانه دورکی لددین به ماشینه درمه ی ماله بابم دبینه له شایان فونی هلداوه اگر لوه رد دبین دگریه

بخدای سامینیش وایه کلا دبیته انسانیکی دیکه اوندم اذیت دکا پیم خوش نیه بچمه هیچو

پسر منم خونه خودمون باشیم خوبه کافیه کسی بیاد خونمون یا جای بریم هیچی نمیخوره ...

ما ادم بزرگام همینیم تا به بچه میرسه، یه جا حس کنیم زور مون میرسه دیگه کسی جلودارمون نیست، قطعا خودتون بهتر میدونید ولی منم که تو شرایط شما قرار گرفتم تو اون موقعیت که بابام میگه الان خورده نمیخواد میگم ممنون بابا ولی الان وقت شیره... یا در کل هر موضوعی که براتون مهمه، بچه ها باهوشن، میدونن کجا میتونن چیکار کنن، کافیه آروم ولی قاطع کاری که لازمه رو انجام بدید و قطعا کوتاه نیاید، من با گوشت و پوست و استخونم میدونم چی میگید، چون بابت تک نک کارها مجبور شدم سفت وایسم، بازم خیلی از دستم در میره و این ریشه فرهنگی داره

کچه او کچی منیش وای بخدا هر بومته پند جا امن اوسال هر بیحدیش دچموه ماله بابم لویه هیچ ناخوا

بله من فقط خونه خودم ارامش دارم پسرم خونه بابام و پدرشوهرم همش گریه و لجبازی داره انقد خستم میکنه میگم گوه خوردم بیا بریم خونمون

ولا بقوربان ایمنیش وانه بزاته خدای
روژک کوتم لیم داوه بابمم ل مهاباد را هاته بوکانه دیکوت شوه خوم ل نکوتوه هندم غم بوو هندی شتی دکان بو ذکرن نانی ناخوه بخدای دو روزه هاتومتوه ل دوینوه او کچم اسهال و استفراغ دکه

ادی ایمنیش دایکم وبابم وادکن

از بس سربه سر بچه میزارن اینجوری میشن پسر منم خونه ی خودمون بهتره

بچه منم جو میگیرش نمیدونم چرا اونم منوچنگ میندازه

بله پسر منم تا وقتی پیش خودمه خیلی آرومه ، حرف گوش کنه، وقت غذا و خوابش به موقعه ولی وقتی خانواده همسرمو میبینه کلا یه آدم دیگه میشه