عمیقا دلم برای قبل بارداری و زایمانم که وقت داشتم به خودم میرسیدم و برا خودم وقت میذاشتم تنگ شده
دخترم خیلی اذیت میکنه شبا بیدارع منم بیدارم چشام زیرش گود رفته هیکلمم که ب فنا رفته
عکسای قبل بارداریمو میبینم میشینم گریه میکنم نه شبیه قبلم نه هم میتونم ب خودم برسم
عملا دارم افسردگی میگیرم😭

من میگم یه سال عمرمو وقف میکنم یه بچه میارم بعدش یه عمر عشق و حال

منم بعضی وقتا این حس دارم ولی بعدش فک میکنم همش چند ماه تموم میشه اینم

جوری که بارداری گذشت اینم میگذره

تو با اون چشا‌ نیازی نداری به خودت برسی خواهر

اخ نو بخدا همدردیم🥴

منم بعضی وقتا ازاین فکرا میکنم که هم کارمو از دست دادم هم هیکلمو اما باز وقتی بچم تکون میخوره باز میگم خدایا شکرت اشکال نداره همینکه بچم سالمه و انگیزه میگیرم به خاطر پسرمم که شده ادامه بدم و براش بجنگم مثل قبلم

میگذره ی روز میشی خدارو شکر می‌کنی بابت این نعمت بزرگ زن داداشم 10سال باردار نمیشه شب روز ش گریه هست واسش دعا کن دامنش سبز بشه

نی نی رو یه دو‌ساعت بذار پیش یکی برو به خودت برس
حس میکنم خودمونم خیلی سخت میگیریم به خودمون اینقدرام نباید وابسته باشیم ما اول از همه باید خودمون سالم باشیم تا بتونیم یه بچه ی سالم تحویل بدیم

در عوض خدا تورو لایق مادر شدن دونسته و یدونع فرشته داده بهت🥹

میگذره این روزا