امشب دلم واقعا شوهرمو می خواد وقتی تو خونه ی خودم باشم عادت ندارم تنهایی بخوابیم الان واقعا جای خالیشو حس می کنم 😥😥این چه زندگیه برامون درست کردن ☹اگه خونه ی خودم نبودم اینقدر بی طاقت نبودم اعتراف می کنم که خیلی به شوهرم وابسته ام مرده غر غرویی نیست که ازش فراری باشم به وقتا که زود میاد خونه از سر کار اینقدر خوشحال میشم که نگد مثل دیروز ۱۰ صبح تو خونه بود زنگ زد گفت آماده باشید ببرمتون بازار خرید کنیم واسه تو خونه بعدش رفتیم خونه ی مامانم تا شبم پیشپ بود می دونم طبیعیه یا نه ولی توقع ام ازش زیاده اگر نه کله دیروز رو با هم بودیم امشبم که ناراحت شدم فقط به خاطر این بود که گفت شب نمیام منم ساعت ۹ شب این پیامو بهش دادم پشت سرش زنگ زد دوبار زنگ زد جواب ندادم بعد بهش پیام دادم بیخیال راحت باش بعد دوباره زنگ زد معلوم بود داره یواش حرف می زنه گفت می خوای مهدی رو (برادرشوهر بزرگم )که داره از سر کار برمی گرده بفرستم دنبالتون گفتم نه دیگه بیخیال امشبو بخواب فردا بیا دنبالمون یه چیزی بگم نمیشه خیلی هم بیخیالش بشم چون اینجوری کم کم خودم از دور خارج میشم نمی خوام هم برای شوهرم هم خانواده اش بشه یه عادته باید بدونند پسرشون خودشم خانواده داره و یه جاهایی مجبورن حضور من و بچه هامو تحمل کنند چکن پسرشون چه جونی چه مالی داره کمک می کنه نمی دونم منظورمو رسوندم درست با نه

خوب پدرش مریضه عزیزم چه اشکال داره منم الان شوهرم پماد گرفت برای پدرشوهرم رفت پیشش بخوابه منم با ارسام تنهام سخت نکن بزار بره

قشنگ مهربانم همین حرفارو به آقات بزن جا کنایه زدن جواب میده

منم همینم خیلی وابسته ایم بهم
از الان دارم غصه میخورم شاید اربعین بره کربلا من چکار کنم😄

پیام نمیدادی میخلم ی چی بکم یادت باشع این روزا سخت اگ صبوری کنی بردی پیش شوهرت

خوب توهم‌میرفتی

خیلی سخته ولی خب فکرشو بکن پس شوهر من که شیفت میره من چی میکشم، بعد از چندسال هنوز عادت نکردم، میام خونه مامانم همه چی هم خیلی خوبه ولی هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه

چ سخت میری من که تقریبا عادت دارم چون شوهرم بیش از حد عاشق مامان و خواهرشه یکسر وقتی تعطیل باشه در اختیار اونایه

می‌ره پیش خانوادش میمونه ؟؟

تو این ده سال بار اولمه تو خونمون بدون شوهرم می خوابم😥می دونم تا صبح خواب ندارم☹