بنظر من تو این شرایط بچهدار شدن اولا ظلم در حق خودت و بعد ظلم در حق خانوادته. شما یه بچه آوردی که عصبیه و حس خوبی نسبت به مادرش نداره چحوری به بچه دوم فکر میکنی؟ اونم وقتی الگوی بچه دوم پدر و مادرش نیستن بلکه خواهر یا برادر بزرگترشه
درمورد احساسات کوچولوتون به جو خونه نگا کنید اگه انرژی خوبی تو خونه نیست و پدر و مادر دائم خسته عصبیان و باهم صحبت دوستانه ندارن طبیعیه دخترتون این واکنشها رو داسته باشه.
من جای شما بودم حتما روانشناس کودک مراجعه میکردم
واااااااای اصلا به فکر دومی نباش تروخدا.بزرگترین ظلمه اول در حق خودت بعد بچت
وقت بزار اعصاب خودتو درمان کن و رابطتو بادخترت اصلاح کن
چندفرزندی خیلی سختی داره بنظرمن معایبش بیشتر از محسانشه. یکی رو با کیفیت تربیت کن
منم مث خودت اعصابم ضعیفه مطمئن باش دومی بیاد به فنا میری به فکرخودت باش
عزیزم با یه مشاور صحبت کن
ولی اقدام کن بنظرم توی این ۹ماه تنها کاری که می کنی دوتا چیز باشه یکی محبت و دومی احترام و همش براش قصه بخون که بخاطر اینکه هم بازی داشته باشی و تنها نباشی یه داداش یا آجی خدا بهمون داده و به زودی میاد تا آمادگی داشته باشه
ربطی به تک فرزندی نداره
دختر منم ی دونه است ولی راحت با بقیه ارتباط میگیره
تازه اوایل کتک هم میخورد الان ی کم یاد گرفته از خودش دفاع میکنه
در مورد اقدامم خودت داری میگی حوصله این یکی رو هم ندارم بعد چطور میتونی حوصله دومی رو داشته باشی
بنظرم ی مدت برو مشاوره با روانشناس صحبت کن وقتی اول خودت به آرامش رسیدی در مورد دومی بشین واقع بینانه فکر کن
و روابط رو با اولی هم باید اول درست کنی بعد بری سراغ دومی
بنظرم لجبازی اقتضای سنشونه منم شنیدم .کتک میزنه یوقت خودتون نمیزنیدش تلافی کنه؟؟
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.