سوال های مرتبط

مامان پسرگلم مامان پسرگلم ۱۱ ماهگی
مامان پسرگلم مامان پسرگلم ۱۱ ماهگی
💕💕
فرزندم از موبایل جدا نمیشه!!!
چه باید کرد؟

خودتان کمتر در فضای مجازی باشید و در حد نیاز از گوشی و تبلت استفاده کنیم بچه ها به وسایلی که والدین از آنها استفاده می کنند علاقه بیشتری نشان می دهند.
با بچه‌ها بیشتر بازی کنید وقتی کودک را با بازی های شاد پر کنید بازی ها و گفت و گو های خانوادگی لذت بخش ترین لحظه ها برای فرزندان است.
در حضور کودک از این که فرزند ما باهوش است و کار با گوشی موبایل را حرفه‌ای بلد است صحبت نکنید
با این نوع گفتار فرزندتان را استفاده از تبلت و گوشی موبایل بیشتر علاقمند خواهید کرد.
برای ساکت کردن آرام کردن سرگرم کردن کودک و حذف شیطنت فیزیکی بچه ها از گوشی و تبلت استفاده نکنید.
گاهی ترویج دهنده گوشی خود والدین هستند!!!
نگران نباشید فرزند شما از نداشتن موبایل و تبلت عقده ای نخواهد شد.
تکرارکننده  اشتباهات والدین دیگر نباشید.
آموزش آنلاین در دوره حاضر می طلبد فرزندتان از این ابزارها استفاده کند اما زمان مشخص و مکان مشخص.
مدیریت استفاده صحیح بر عهده والدین است و نه  کودک.
مامان پسرگلم مامان پسرگلم ۱۱ ماهگی
✍نجار، قبل از اینکه شروع به ساختن چیزی کند، باید نقشۀ دقیق همه‌ چیز را بکشد. او پیش از اینکه یک صندلی بسازد، دقیقاً می‌داند نتیجۀ کارش چه خواهد شد و اگر به اندازۀ کافی مهارت و تجربه داشته باشد، هیچ خطایی رخ نخواهد داد.

🍃اما باغبان چطور؟ او هم همۀ تلاشش را می‌کند، به جزئی‌ترین نشانه‌ها توجه دارد و بهترین شرایط را برای رشد گل‌ها و گیاهانش فراهم می‌کند. اما با وجود این، نمی‌تواند تعیین کند که درختی که کاشته، یا گلی که پرورش داده، چه شکلی خواهند شد. باغبان، برخلاف نجار، همیشه منتظر چیزهای پیش‌بینی‌نشده است. یک روز صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند درخت‌ها زودتر از چیزی که انتظار داشت، شکوفه کرده‌اند یا می‌بیند گلدانِ سرسبزی ناگهان پژمرده شده است.

🍃بعضی از پدر و مادرها می‌خواهند برای فرزندشان نجار باشند. از همان کودکی نقشۀ راه موفقیت او را پیش خودشان کشیده‌اند. پسرم باید دانشمند شود، دخترم باید پزشک شود و بعد لحظه لحظۀ زندگی کودکشان را مثل نجارها با خط‌کش و پرگار و گونیا اندازه می‌گیرند. ۴۰دقیقه بازی، دو ساعت درس، ۲۰دقیقه تلویزیون و همین‌طور تا آخر. آن‌ها تحت هیچ شرایطی اجازه نمی‌دهند این برنامه به هم بریزد، اما نکتۀ بزرگی را فراموش کرده‌اند : نجارها با چوب بی‌جان کار می‌کنند، ولی بچه‌ها نهال‌های زنده‌اند.

🍃آلیسون گوپنیک، نویسندۀ کتاب علیه تربیت فرزند، می‌گوید باید برای بچه‌ها باغبان بود. باید به آن‌ها توجه کنیم، شرایط رشد و بالندگی‌شان را فراهم کنیم، اما بدانیم که آن‌ها باید راه خودشان را بروند. با بازی، زندگی‌کردن را بیاموزند و با شلختگی و به‌هم‌ریختگی، اهمیت نظم و برنامه‌ریزی را درک کنند و یادمان نرود که مرغوب‌ترین میز و صندلی‌ها هم هیچ‌ وقت شکوفه نخواهند داد...