حالت صورت و لحن صدای ما، دنیای بچه‌هامون رو شکل می‌ده. 🤱
قبل از اینکه حرف بزنن...
قبل از اینکه کلمات رو بفهمن...
دارن ما رو نگاه می‌کنن.

این تحقیق معروف در مورد رشد نوزادها نشون داد که:
اگه مامانشون ترسیده باشه → بچه جلو نمی‌ره
اگه لبخند زد یا با صدای آروم و مهربون حرف زد → بچه با خیال راحت رد می‌شه
به این می‌گن ارجاع اجتماعی (Social Referencing)
یکی از اولین نشونه‌های رشد هیجانی بچه‌هاست.
جایی که نوزاد از احساسات ما یاد می‌گیره که یک موقعیت امنه یا خطرناک.

این تحقیق بهمون چی می‌گه؟
• ترس‌های بچه‌ها از خودشون به‌وجود نمیان، از واکنش‌های ما رشد می‌کنن
• حالت صورت و لحن صدامون نقش مهمی تو رشد احساسات بچه داره
• بچه‌ها حس امنیت رو با ارتباط و حس‌گرفتن از ما یاد می‌گیرن، نه با کلمات

✅ یک تمرین.....
این بار که عصبانی شدین صداتون رو ضبط کنین
و یا برید جلو آینه و خودتون رو با اون چشم های از حدقه در اومده و نگاه خشمگین تماشا کنین.....
از خودتون وحشت نمیکنین ؟
وقتی میخندین خوشگل تر نیستین ؟
وقتی با آرامش جواب میدین خوش صدا تر نیستین ؟

تصویر
۷ پاسخ

من جدیدا زیاد عصبی میشم رو بچم
نمیدونم چکار کنم.
ایقد لجبازه اصلا روانیم میکنه

میشه بهم درخواست بدی عزیزم

💚💚💚

یه گروه مادرانه داریم توی روبیکا دوست‌داشتنی ب این آیدی پیام بدین و عضو بشید@asal9700

واقعا همینه من یه مدته کمرم دردمیکنه وفتی میشینم پامیشم میگم ای وای حالا دختدم موقع نشستن میگه ای وای کاملا شبیه خودم حتی دستشم میگیره به کمرش

خیلی عالی بود
ممنون

روانشناسی عزیزم؟

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
نوزاد هنوز حرف زدن بلد نیست. تنها راهی که می‌تونه نشون بده چی می‌خواد یا چه‌حسی داره، همون گریه‌هاشه، حالت صورتش، یا تکون‌های بدنش. یعنی با یه زبان غیرکلامی با مادر ارتباط می‌گیره.

اگه مادر بتونه این نشونه‌ها رو با دقت و حساسیت بخونه و درست جواب بده، نوزاد کم‌کم درک شدن رو تجربه می‌کنه می‌کنه و یه حس امنیت درونی پیدا می‌کنه.
ولی اگه مادر جوابای بی‌ثبات بده یا درست متوجه نشه، بچه یاد می‌گیره که حتی اگه نشونه هم بده، کسی نمی‌فهمه. پس بهتره اصلاً چیزی نگه.

همین تجربه می‌مونه توی ناخودآگاه و بعدها توی رابطه‌های عاطفی بزرگسالی خودش رو نشون می‌ده.

بعضی از ما به‌جای اینکه بگیم چی می‌خوایم، ساکت می‌مونیم و انتظار داریم طرف مقابلمون خودش بفهمه. وقتی نمی‌فهمه، ناراحت می‌شیم یا احساس می‌کنیم دوستمون نداره.

در واقع، هنوز توی همون دنیای کودکانه گیر کردیم که فکر می‌کردیم اگه کسی واقعاً دوسمون داشته باشه، باید بدون اینکه چیزی بگیم، بفهمه چی تو دلمه.

ولی رابطه‌ی سالم یعنی بتونیم راحت و صادقانه بگیم چی می‌خوایم.
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
🎥 ویدیو یی به تازگی وایرال شده که توی اون، یه کودک در باز کردن یه صندوق اشتباه می‌کنه،
و اسمارتیزها روی زمین می‌ریزن.
اما چیزی که از همه بیشتر دیده شد، چهره‌ی مضطرب کودک بود.

اون لحظه فقط یه ریختن ساده نبود؛
یه تجربه‌ی شدید اضطراب، شرم و ترس بود.

🧠 پشت این اضطراب چی هست؟
این ترس معمولاً از چند تجربه‌ی عمیق توی کودکی میاد:

1️⃣ ترس از تنبیه یا قضاوت
کودکی که بارها به‌خاطر اشتباه کوچیک توبیخ شده،
حتی تو موقعیت‌های جدید، ذهنش سریع پیام می‌ده:

«اگه خراب کنم، یعنی بد هستم.»

2️⃣ شرم، نه فقط پشیمانی
بچه فرق بین «کار اشتباهی کردم» با «من بد هستم» رو نمی‌دونه.
اون نگاه توی ویدیو، نگاه کسیه که حس می‌کنه دیگه خوب نیست، نه فقط ناراحته.

3️⃣ ترس از طرد شدن
وقتی اشتباه مساوی با از دست دادن محبت باشه،
بچه‌ها یاد می‌گیرن که به‌جای حل اشتباه، از اشتباه بترسن.

✨ کودک فقط اسمارتیز نریخت…
اعتماد به نفس، امنیت و عزت‌نفسش هم ریختن زمین.

وظیفه‌ی ما اینه که بهش نشون بدیم:

“اشتباه کردی؟ باشه. اما هنوزم دوست‌داشتنی و پذیرفته‌ای.”
مامان ایرمان🧸 مامان ایرمان🧸 ۱ سالگی
سر و کله زدن با بچه های نوپا واقعا انرژی بره خیییلی
اما بنظرم تمام رفتاراشون یه علتی پشتش داره که مرتبط با سنشون و روند تکاملشونه
اگر اون علته رو پیدا کنیم و راهشو یاد بگیریم خیلی از مشکلات حل میشه
فقط باید بری دنبال اینکه بیشتر یاد بگیری
بیشتر بشناسیشون
لطفا دعوا و کتک و تنبیه و تحقیرو برای همیشه بزارید کنار
هیچ بچه ای رو ندیدم که با این مدل تربیت آدم سالمی از آب درومده باشه...

منم الان میخوام چند مورد از تجربه های خودمو در رابطه با رفتارای این سن بچم بگم امیدوارم مفید باشه براتون
پسر من الان دیگه تقریبا در آستانه دو سالگیه و اون حالت لجبازی و خودمختاری و...رو به وفور تو رفتاراش نشون میده اما یه سری کارا کمکم کرده بهتر بتونم باهاش کنار بیام
اول اینکه وااااقعا واقعا هیچی به اندازه بازی کردن و وقت گذاشتن براشون تاثیرگزار نیس
اینطوری بگم که هرچی بیشتر و بهتر باهاشون تعامل داشته باشید ینی تایم مفید بزاری و باهاش بچه بشی! و لذت ببره ازین کار خیلی راحت تر حرفاتو قبول میکنه چون دیگه براش مثل یه دوستی
بعد اینکه من توی بازیا خیلی چیزا رو بهش یاد میدم و به عروسکاش نقش نی نی و مامانو میدم که اینم خیلی موثره
بعدی اینکه وقتی میخوایم بریم بیرون مثلا قبل از ورود به فروشگاه و...با لحن اروم و مهربون بهش میگم مامانی الان میریم داخل فروشگاه و اونجا نمیتونیم به وسیله ای دست بزنیم فقط باید نگاه کنیم باشه?
بعدش میخوام برات خوراکی بگیرم و اون موقع میتونی خودت انتخاب کنی
بعد ک برگشتیم بیرون تشکر میکنم بابت رفتار خوبش
بهش میگم افرین که به حرف مامان گوش دادی ممنونم پسرم
یادته قول دادم خوراکی بگیریم? الان بیا بریم به قولم عمل کنم
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
⚠️وقتی با بچه‌ات شوخی‌ای می‌کنی که بترسه،
داری ناخواسته بهش یاد میدی:
حتی کسی که دوستت داره هم ممکنه یهو بهت آسیب بزنه.
و این، یعنی شروع بی‌اعتمادی و اضطراب پنهانی که گاهی تا سال‌ها همراهشه.

🧠 مغز کودک هنوز فرق بین شوخی و تهدید واقعی رو درست نمیفهمه.
و وقتی این ترس از سمت نزدیک‌ترین آدم زندگیشه،
مغز پیام واضحی میگیره: «اینجا دیگه امن نیست.»

این جور لحظه‌ها، ممکنه فقط چند ثانیه طول بکشن…
اما توی ذهن کودک، یه مسیر عصبی تازه ساخته میشن:
مسیرهایی که بعداً میتونن پایه‌ی اضطراب، بی‌اعتمادی یا حتی فوبیا باشن.

🔁 ترسوندن بچه‌ها به اسم «شوخی»، چیزیه که ما بهش می‌خندیم،
ولی بدن و ذهن اون‌ها واقعاً وارد حالت هشدار میشن.
(افزایش ضربان قلب، ترشح کورتیزول، قفل شدن عملکرد شناختی)

🎯 اگر دنبال هیجان و خنده‌ای، راه‌های امن‌تری هم هست.
✅ شوخی باید متناسب با سن، ظرفیت و احساس کودک باشه.
نه جوری که امنیت روانیش رو زیر سوال ببره.

🧡 کودکی که احساس امنیت کنه، راحت‌تر رشد میکنه، بازی میکنه، یاد میگیره…
و به تو اعتماد میکنه، حتی وقتی بزرگ‌تر شد.
مامان محمد مامان محمد ۱ سالگی