سلام مامانا
من خیلی غصه میخورم و ناراحتم دخترمو بردم مارک سوار تاب وسرسره بشه یکی دوبار برده بودم دوسداشت الان هرکاریش کردم سوارنشد ناراحت ومث ادمهای اقگفسرده رو تاب نشست بعدم نه شادی و نه خنده ای هیوتق زد ک بیاد پایین.کلا دخترم ادم شادی نیست نمیدونم چرا.وقتی همسنای بچمو میبینم انقد شاد و پر انرژی هستن غصه میخورم دخترمن اینحوری نیس یجوری جایی میریم معذب و حالت گوشه گیری داره دوست داره بچه ها رو یعنی وقتی یه بچه ببینه میخنده بهشون و میره پیشش ک بچه های دیگ رو میبنم اصلا اینجوری مث دخترم نیستن ولی این حالم هست ک حالت افسرده ایه از نظر جسمی هم سالم هست و مریضی نداره .ایا بجه ها شمام اینجورین؟یا اصلا راهکاری میدونید ک دخترم چرا اینجوره و چیکارکنم اینجوری نباشه؟؟؟؟

تلویزیون و گوشی میبینه؟

خیلی نگران نباش بچه ها هر دقه یه جورن
نگرانی نداره عزیزم

باید پارک یا جای شلوغ زیاد ببریش که عادت کنه
هروز ببرش بزار با همسناش حتی بزرگتر بازی کنه
من هروز دخترمو میبرم یعنی وقتی یک سالش شد بیشتر اوقات پارک یا خانه کودک یا تو کوچه ۲ تا از همسایه هامون بچه دارن میبرم پایین بازی کنه
برا همین خیلی اجتماعیه

تو خونه دعواش میکنی ؟رابطش با پدرش چطوره

اصلا نارحت نباش داداش من تو خونه به دیوار راست بالا میرفت بیرون اینقدر ساکت حرف نمیزد یادم کلاس اول تا یک‌هفته میرفت مامانم تو مدرسه زبون نداشت الان ۲۴ سال داره خیلی زرنگ اجتماعی هس
من‌دخترم زیاد اجتماعی نبود ثبت نامش کردم کلاس الان نگذاشتم‌بره چون دیگه نمیشد کنترلش کرد اینقدر زبون دراورد خخخ دوست پیدا میگه برا خودش هرجا رفت تندی میگه مامان من برم‌ با این دوست بشم قبلا پار‌ک‌میرفت اصلا به کسی نمیگف نرو کنار من‌میخام بازی کنم‌تو راه هسنی به نظرم یه کلاس اسمش‌بنویس

من کوچیکیم همیشهههه همین مدلی بودم مثل افسرده ها. و گوشه گیر و ساکت دور از جون بچت تو ۵ سالگی دیابت گرفتم یادمه همیشه غصه همه چیو میخوردم هنوزم که هنوزه غصه میخورم زیاد...

وقتی پیش بچه ها هست ازش فاصله بگیر بذار تنها باشن ببین چیکار می‌کنه .با همسرت رابطه ی خوبی دارید؟