بعد از حدود دوسال ب این نتیجه رسیدم مهمترین رُکن مادری،صبور بودنه
کاش قبل بچه دار شدن یکی بهم میگفت اینو
صبر،واژه ای ک کاملا برام بیگانه بود
تو همه چی عجله داشتم،مخصوصا واسه بچه،همیشه عجله داشتم زودتر بخوابه،برا همین ب همه کاری متوسل میشدم شاید باورتون نشه تا همین ی ماه پیش،دخترم بیش از بیست دیقه واسه خواب علافم میکرد،تو بغلم راه میبردم ک بخوابه و عادت کرده بود ب شدت کمردرد و دست درد داشتم
هررررچی ک میخواست بهش میدادم ک فقط گریه نکنه بره رو اعصابم،و ب طرز ناجوری شرطی شده بود واسه همه چی گریه میکرد
ی روز گریه میکردم حال روحیم خیلی بد بود،دخترم هیچی نگفت فقط اومد کنارم دست میکشید رو سرم و اشکمو پاک میکرد
ب خودم گفتم خاک تو سرت،بچه دوسالش نشده شعورش از تو بیشتره،ببین وقتی گریه میکنی نه تنها عصبی نمیشه دادوبیداد نمیکنه سعی هم نمیکنه ساکتت کنه فقط دلداریت میده
از اون روز،واسه هرچی ک خطرناک بود گریه میکرد ک بدمش،خودمو زدم ب اون راه و مقاومت کردم
این پروسه حداقل سه هفته طول کشیدا نه ی روز دو روز
ولی تحمل کردم فقط نفس عمیق میکشیدم ک عصبی نشم و با زبون خودش براش توضیح میدادم ب این دلیل اینو نمیتونم بهت بدم تا عادت کرد از سرش افتاد
الان گیر داد گوش پاکن میخواست،منم ندادم بجاش جلد کرم و بهش دادم فهمید نمیدم دیگه ول کرد رفت پی بازیش
از خودم خجالت میکشم واسه وقتایی ک گریه میکرد دعواش میکردم
الان غذاخوردنش ی ساعتم طول بکشه دیگه عجله نمیکنم،خوابیدنش هرچقدر طول بکشه دیگه عصبانی نمیشم دارم سعی میکنم باز رو صبرم کار کنم
مادر عجول هیچوقت تو تربیت بچه موفق نخواهد بود
خودم داشتم با دست خودم تربیت بچمو خراب میکردم
🫠

منم اونطوری بودم بعضی وقتا یادم میره عصبی میشم ولی روزایی که حوصله بخرج میدم حال پسرمم خوب میشه غذاشم میخوره حرف اطرافیان نباشه آدم اعصابش سر جاشه

عزیزم زندگی همش تجربس،تا اینو خودت متوجه نمیشدی،انقد خوب انجامش نمیدادی،برا همین مادرا برای بچه دوم و به بعد مادر بهترین،چون تجربه دارن،من خودمم همینم،یه وقتایی گیرای بیخود میدادم و میدم یهو به خودم میام میگم ولش کن بابا،حالانیم ساعت دیرتر بخوابه،البته نه به این معنی که کلا تربیتشو ول کنم،ولی چیزایی که خطری نداره براشو زور نمیکنم انجام بده

خیلی از این پیام ت حس خوب گرفتم
بهت تبریک میگم یه آدم قوی شدی

ایولا افرین بهت تاپیکت هزارافرین داره

پریسا دقیقا میخواستم یه روز همچین متنی بنویسم
دیدیم هنوز اعصابم سرجاش نیومده ننوشتم😀که تونوشتی

اره بتونیم صبور باشیم خوبه
ولی شک نکن هرکیم بهت میگفت قبل بچه‌ات باز به این حد درک نمیکردی و بهش عمل نمیکردی
هیچی تجربع خودشخص نمیشه
نویسنده یه کتاب میگه:
شنیدن اینکه شن های ساحل نرمن منو قانع نمیکنه
من باید خودم باپای برهنه این نرمی رو احساس کنم

اونوقته که تو وجودمون نقش میگیره

من بلا وملا سر خودم وبچه هام اومده
همش میگم وای خوب شد گذشت
وای خوب شد این نشد خوب شد بچه هام سالمن
همین رو چون باتمام وجود لمسش کردم پسرم تاسرحدمرگ رفت وبرگشت
ایناروچون خودم لمس کردم میفهممشون باجون ودل
ولی عوضش از یه چیزای بیخبرم که خداکنه بیخبرم بمونم

ولی نمیدونم چرا قدر نمیدونم(مثلا طلاق،میبینم کسی طلاق گرفته یاداره میگیره وناراحتم میشم ولی خودم باز باشوهرم اونطوریکه بایدباشم نیستم)حالا این یه مورد رو دیگه نمیخوام خودم لمس کنم
ایشالله خدا عقلشو توسرم فرو کنه😂

ولي اخه ميگن بچع تا ٣ سالگي همينه بذاريد ازاد باشه، منم گير نميدم هركاري ميخواد ميكنه،، يني اشتباه ميكنم!!

آخ آخ انگار این متنو من نوشتم ... چ‌تلنگر خوبی زدی بهم ،🥹 مرسی ازت ،🙏🏼♥️

عزیزم آفرین بهت من دارم سعی میکنم صبور باشم خدا کنه بتونم🥺

عزیزم آفرین بهت تو مادر خوبی هستی همین الانم که فهمیدی خیلی خوبه‌.

اوخی قربونت برم
خدارو شکر من اصلا عجول نیستم ولی عصبی چرا

عزیزممم همین ک الان متوجه شدی اشتباه مبکردی‌کافیه خودتو سرزنش نکن ماهم ادمیم ممکنه خطا کنیم
گاهی پیش میاد مهم اینه متوجه بشیم خودمونو اصلاح کنیم

من قبل بچہ خیلی صبور بودم ولی خب الان شرایط فرق دارہ نمیگم دیگہ مثل قبل نیستم ولی خب ماھم ادمیم ی وقتایی کم میاریم
بخدا پسر من دو ھفتہ اس گیر دادہ ب لباسشویی ولی ھربار میبینم ب جای دعوا کردن حواسشو پرت میکنم میبرمش اون طرف حتی اگہ دستمم خالی نباشہ
فقط ی لحظہ چشامو میبندم ک دعواش نکنم

دقیقاااا صبوری خیلی خوبه دختر من خیلی لجباز شده روز ب روز هم داره افسرده ترم می‌کنه امروز خیلی دعواش کردم ولی اصلا دست خودم نیس انقد خونه موندم انقد جایی نرفتم با بچه سروکله زدم اعصابی نمونده

خوشحالم برات عزیزم چ تجربه قشنگی😍👌
من از روز اول حد و مرز گذاشتم در کنارش ازادی عمل هم بهش دادم و الان خیلی راضیم احساس میکنم با صبوری و قانون گذاری شخصیت و شعور اجتماعی بچه بهتر شکل میگیره

دقیقا همینطوریه همه چی باصبردرست میشه حتی خدا مارو دعوت به صبرکردن کرده پس حتما درسته منم عجول عصبی بودم الان بهترم

آفرین مامان خوب و آگاه.
منم به مدته خیلی عصبی شدم ولی رو خودم کار دارم میکنم

دقیقاااا صبر خیلی مهم تو شیر برداشتن پوشک برداشتن تو خوابوندن تو همه چی.من زمانی که بچم میخواستم از شیر بردارم همه میگفتن پای تابستون میشه الان زود بردار بچه اسهال میشه فلان میشه من شروع کردم برداشتن دیدم بچم شبا واقعا بی تابی می‌کنه.صبر کردم زمان گذشت زمان دیگه تلاش کردم راهش می‌بردم بغلش میکردم زمان دادم به خودم و بچه و تونستم به خوبی از این مرحله بگذرم.میخوام بگم فقط باید صبور باشی تا بتونی تو بزرگ کردن بچه موفق باشی

دقیقا منم هرچی بخواد نمیدم گریه میکنه بعذش بیخیال میشه ولی میره سمت باباش دلش نمیاد و بهش میده دیگه میدونه باباش همه چیو میده با گریع میره سمت اون