سلام‌مامانای الرژیک عزیز خوبین . بچه هاتون خوبن؟

یه سوال داشتم ازتون خواهش مییکنم‌نظرتونو بگین
گرشا خیلی روحی اسیب دیده بود به خاطر شرایط سعی میکردم جایی نریم
به شدت از ادما میترسید . هم یه گوشه افتاده بود
ذهنش مثل هم سن و سالاش فعال کار نمیکرد . بپر بپر نمیکرد . دوستی هم نداشت که باهاش بازی کنه .
خوب در جریانید باید امسال میرفت پیش ۱ثبت نام نکردم ولی سال بعد ضروریه
بعدشم مدرسه
حالا گرشا از ادما به دور بود هر کی و میدید پشت من قائم میشد .
شوهرم میگفت نکن این کار و این پسره اسیب میبینه . پسر خاله اش چ ن پدرش دوست نداشت با کسی رفت و امد کنه ادمیزاد نمیدید اخر سر پسر بیچاره افسردگی حاد گرفت و تو ۱۸ سالگی خودکشی کرد .
همش به من‌میگفت بچه رو داری نابود میکنی
من گرشا رو بردم کلاس خلاقیت نوشتن که هم سن و سالاش و ببینه
از طرفی خوب هم صحبت نمیکرد دیر زبون باز کرد
میگفتم برای راه افتادن باید بره پیش بچه ها و دوست پیدا کنه . حالا تمام این مسکلات تا حدودی تو یه ترم کلاس خلاقیت حل شده
گرشا دوست پیدا کرده اسم دوستاشو میدونه حرف زدنش خیلی بهتر شده و افسردگی اون دوران و من نمیبینم
ولی مشکلات دیگه ای دارم
در هفته دو جلسه کلاس ۱ساعت و نیم داره
مربیش میگه باید یه خوراکی بیاره یا لقمه یا میوه 😔تا حالا چیزایی گذاشتم که الرژی داره بهش ولی با سیتیریزین و اینا کنترلش کردم ولی کم اوردم دیگه
میوه هیچی نمیتونه بخوره با سیب و موز و گلابی که گاهی میدم هم مشکل داره
جدیدا خیلی رفلاکس میشه و دائم داره اب دهنشو قورت میده . به خدا کم اوردم فردا کلاس داره مثل همیشه که روز قیلش کلاس داره زانوی غم بغل گرفتم

شما جای من بودین چی کا میکردین

از یه طرف یبار رفتم سر کلاسون داشتن خوراکی میخوردم همه بچه ها رنگ و وا نگ میوه و لقمه و کیک و فتیر دستشون بود بعد گرشا یه موز که اونم نمیساخت 🤕 حالم خیلی بد شد اون صحنه همش تو ذهنمه.
میگم دیگه ثبت نام نکنم برای ترم جدید ولی اخه گرشا همش میپرسه کلاسم کیه یا بریم پیش مهدیار(دوستشه)
به خدا نمیدونم چی کار کنم دیگه

میتونی ی کار دیگه کنی
بگی خوراکی رو بذاره اخرکار
و تو زودتر گرشا رو بیاری قبل از خوراکی

عزیزدلم
دقیقاااااا پسر من همینه اوضاعم
الان نزدیک ۶ ماهه دیگه نمیبرمش
خودشم هی میگه پس کی می‌ریم
ولی من با پارکی که نزدیک اپارتمانه و مغازه کنارش نیس جایگزین کردم میتونی ببری خانه بازی

میفهمم شرایطت رو
من خیلی چیزا رو برای رزا با دادن و تحمل امتناع غذایی و گریه شبانه و حتی دفع مکرر سازگار کردم. بچه شما سنش کم نیست که تحمل خونه موندن رو داشته باشه. هفته ای دوبار رو بذار بره خوراکی رو هم تاجایی که میتونی کج دار و مریز بهش بده. همین شبا رزا تا صبح ناله میکنه. اصلا نمیفهمم از چیه. ولی خب ما از لحظه تولدش همیم بساطو داشتم بجز تایمایی که رژیم خیلی سختی بودیم. شیرینی برنج بذار. کیک یا بیسکوییت های بدون تخم مرغ هست. میوه شم سیب وگلابی رو کمپوت کن
کلاسشم یک ساعت و نیمه. میشد خوراکی نخورن اگه مربیش درک میکرد ولی خب نمیشه از جامعه چنین توقعی داشت

همون خوراکی هایی که آلرژی نداره بهش براش خوشگل و جذاب درست کن و بهش بگو میبینی وقتی یه خوردنی که برات خوب نیس چقدر اذیت میشه پس نخور تا اذیت نشی
با مربی هم صحبت کن اگه میشه مثلا تایم خوراکی پسرت بیاد بیرون کلاس یا اگه سن بچه ها جوری هست که درک کنن بهشون بگه که دوستشون نمیتونه هر چیزی رو بخوره و مراعات کنن

عزیزم بچه شما تو ی سنی هست ک توضیح رو میفهمه
بهش بگو حتما کلاس هات رو برو ولی خوراکی هایی ک من میگم رو فقط بخور ک اذیت نشی
کامل متوجه میشه

به چه چیزایی آلرژی نداره؟؟

به همه چی الرژی داره؟

من جای شما باشم تحت هیچ شرایطی کلاساشو قطع نمیکردم اصلا..اول تاپیک رو که خوندم فکر کردم بچه ات مشکل داره خدارو شکر کن که با یه کلاس مشکلش حل شده...خوردنی اونقدر مهم نیست که رفتار و ..مهمه...شما حساس شدی البته مادرم و درکت میکنم اما مطمئن باش که پسرت اون لحظه اونقدر شاده تو کلاس که اخرین چیزی هم که بهش فکر میکنه میوه و غذاست