وقتی ار صبح تا شب با بچه تنهام و چندین ماهه که تایمی برای تنهایی خودم نداشتم و میبینم همسرم چندین ساعت برای دوستاش وقت داره و اینجا دارم بال بال میزنم که یه شام برای دخترم درست کنم اونم نمیذاره و داد میزنم میکوبم روی میز دخترم میترسه گریه میکنه من مقصر نیستم اما تاوانشو چرا دخترم بده خیلی حالم بده دارم گریه میکنم آخه اولین بارم نیست دلم نمیخواد دخترم ازم بترسه ازم دور بشه

خیلی سخته منم سر بچه اولم خیلی اذیت میشدم شوهرم کمکم نمی‌کرد اصلا ولی تو این خداروشکر دخترم بزرگ شده خیلی کمکمه بچه نگه میداره من کارمو میکنم خداروشکر

منم امشب سرهمین موضوع با شوهرم بحثم شده،، تا زورش نکنم کاری برام نمیکنه وقت برا بچه نمیزاره فقط و فقط خودشو میبینه هیچ درکی از حال من نداره
کااااش یکم درک و فهم داشتن

شوهرمنم تازگیا هیچ‌کمکی تو بچه داری نمیکنه اولا خیلی کمکم بود

درکت میکنم

مقصر ما نیستیم.مقصر شوهرامون هستن ک وقتی برا ما و بچها نمیزارن .میتونن چند ساعتی ک بیکارن بچه رو تحویل بگیرن تا ما مامانا برا خودمون باشیم‌.بریم بل دوستامون گردش.بریم ارایشگاه.بریم باشگاه