مادرشوهرمن خیلی خوبه ینی اصلا بدی ندیدم تاحالا ازش ولی از وقتی بچم بدنیا اومده خوشم نمیاد بچمو زیاد ببینه وقتی با بچم حرف میزنه یا بغلش میکنه خیلی روی مغزمه خیلی روی کاراش حساس شدم بی دلیل خوشم نمیاد به بچم نزدیک باشه خیلی ، شوهرم میگه بریم خونشون ولی من دوس ندارم بچمو ببرم که ببینه یا وقتی میخاد بیاد خونمون بچه رو ببینه خوشم نمیاد
نمیدونم چرا اینجوری شدم میگم نکنه افسردگی باشه؟ کسی اینجوری شده؟ یا میدونه چرا اینجوری شدم؟

وقتی هیچ بدی درحقت نکرده چرا نمیخوایی خوب اونام نوه شه حق داره ببینه و بغل کنه

دندون درد دارم🥺

چیکارمکنه مگ

منم دقیقاهمینطورشدم
دست خودم نیست قبل اززایمان خیلی خوب پیش میرفت یهویی دوست ندارم بیادخونمون یامن برم اخلاقش هم خوبه بهم کارنداره

عزیزم طبیعیه بعد زایمان هورمونات بهم ریخته و حساس تر شدی فقط سعی کن زیاد به این حست بها ندی و کم کم خودت خودتو آروم کن و قانع کن به خوبی های مادرشوهرم فکر کن و اینکه سعی کن زباد به کوچولوت وابسطه نشی که هم برا خودت خوب نیست هم اون کوچولو سعی کن بزاری بغلش کنن نگهش دارن اونجوری اونم اجتماعی تر میشه عزیزم

یه حس انحصارطلب پیدا میکنیم وقتی زایمان میکنیم ،من این حسو حتی نسبت ب دختر و شوهر خودم هم داشتم ،یعنی دوست نداشتم بچه رو بغل کنن ،طبیعیه زیاد خودتو درگیرش نکن بعد از چند وقت از سرت میوفته

منم همینطور شدم😅
مادرشوهرمم خیلی خوبه، خیلی هم هوامو داره ولی دقیقا حسم عین شماست
تازه طبقه بالاشون زندگی میکنم 😬

بیچاره چیکارت کرده حالا اکه قبلش ازش کینه داشتی حرفی😂بنده خدا

.........