سلام خیلی حالم خرابه یجورایی ازخودم بدم میاد دخترم بشدت وابسته من بود تا وقتی پسرم دنیا اومد از خواب و خوراک خودم میزنم تا ب دخترمم برسم اما نمیشه پسرم الان درحال. دندون درآوردنه بیشتربغلمه کلا پسرم بهم میچسبه الان خییییلی دلم تنگ شده برا بغل دخترم دارم دیونه میشم فک میکنم ازم دورشده لعنت ب من خدایا شکرت برای بچه هام ولی توروخدا بچه با فاصله کم نیارید الآنم دارم گریه میکنم بخدا

والا من اگه بغهمم حاملم اول همسرمو میکشم
تو همین یکی موندم بس که میگع مامان مامان

عزیزم این حست طبیعیه
منم بچه هام تفاوت سنی هاشون مثل شماست
ولی اینو بدون این حسی که داری اگه توی ۶ سالگی دخترت هم بچه میاوردی بازم بود ، اون موقع مثلا باید دخترت رو ببری کلاس های مختلف ولی درگیر پسرت میشی و نمیتونستی و باااااز اون موقع هم عذاب وجدان میگرفتی
این وابستگی که میگی کم شده بخشیش بخاطر اقتضای سنش هم هست
ولی برای اینکه حال خودت بهتر باشه یک روز در هفته پسرت رو بزار پیش همسرت یا هر کسی که مطمئنه و برو با دخترت پارک ، خانه بازی یا هر چی که دوست داره
این روزها به سرعت میگذره و دو تا رفیق در کنار هم داری ♥️

دقیقا منم حال تورو دارم دلم به حال پسرم میسوزه خودش هنوز سه سالش نشده
من ناخاسته باردار شدم ولی بچه با فاصله کم خیلیییی اشتباهه
الان پسر کوچیکم ۵ ماهشه همش از دست داداشش کتک میخوره اذیت میکنه
بعد پسر بزرگمم حرص میخوره فکر میکنه بی توجهیم اونم تو‌اوج بحران ۲ تا ۳ سالگی😭😭😭

وقتایی ک شوهرت یا کسی کمکت هست پسرت بسپر بهش با دخترت وقت بگذرون هر وقت پسرت خابه دخترت بغل کن بازی کنید

ای بابا اصلا اینجوری نیست بزرگ میشند نگران نباش زود گذر این اخساسلت

میفهممت عزیزم ولی تقصیر تو نیست ناراحت نباش. کقتی بزرگ شدن باهمدیگه کیف کردن و همو فهمیدن اونوقت میبینی ک چه کار درستی کردی.
الانم اگه تونستی میشه پسرتو بعضی روزا یکی نگه داره درحد چندساعت با دخترت برید بیرون خوش بگذرونید