دوستان یه درد دل یا یه راهنمایی لطفا من از زمانی که دخترم نوزاد بود داخل برنامه گهواره بودم و با چند تا از مامانا که بچه هاشون مثل بچه من رفلاکس شدید داشتن صحبت میکردیم درد دل میکردیم همو راهنمایی میکردیم خلاصه سنگ صبور هم بودیم یکیش مامان کیان یکیش مامان نورالزهرا که هر دوشون تاپیک منو میبینن اونا هر دو حاملن و در آستانه مجدد بچه دار شدن ولی من اصلا اصلا دیگه بچه نمیخوام از بس سر همین یکی اذیت شدم و سخت ترین دوران زندگیم بود واقعا من ن اعصاب بچه دارم ن از لحاظ روحی جسمی مالی و......تامین نیستم اما مدام حرفای بقیه تو گوشمه که بچت تنها میمونه گناه داره و از این حرفا من دیگه بچه نمیخوام اما دلمم واسه تنهایی بچم میسوزه بگید چی کار کنم که عذاب وجدان نداشته باشم

به منم اونقدر با این موضوع عذاب وجدان دادن،مردم همیشه حرف دارن،اگه یکی دیگه هم بیاری و مثلا جفتشون پسر باشن میگن دختر نداری که،جنست جور نیست،دختر باشن میگن پسر نمیخوای؟پدرش ادامه نسل نمیخواد؟😂بخدا الان خواهر برادرایی هستن که سال به سال همدیگرو نمیبینن و یا حتی تو زندگی برادرشون چالش ها میندازن،برعکس طرف تک بچه است یه دوستایی داره که از خواهر بهش نزدیک تره و سنگ صبورشه…گذشت خواهر دوره زمونه اینکه آدم هارو با این جمله تجریک کنن به بچه دوم،الان یکیشم والا نمیارن

سلام عزیزم تک فرزندی اصلا خوب نیست هروقت موقعیتشو‌داشتی یکی دیگه بیار .بعضی وقت با خودم میگم مادرای ما چطور چنتا چنتا بچه آوردن و بزرگ کردن .

بنظرم رو تصمیمات بمون چون دوتا ادمو پیر میکنه من ی سه ساله دارم ی یازده ماه اسیر شدم یکسرم دعوا میکنن اشتباه کردم پشت هم آوردم اگ خواستی ی روزم دوباره بچه بیار حداقل بزار دخترت شش سال اینطوری بشه یکم درک کن بعد بیار

اگه فهمیدی بمنم بگو منم عذاب وجدان دارم یعنی تک فرزندی دوستندارم از ابنور پسرم خیلی اذیت کرد و میکنه ولی بهتر شده وقتی فک میکنم دوباره تهوع و بدهیکلی و ترش کردن و کمر درد و درد زایمان و مریضیهاش و دندون دراوردناش و ختنه کردن و واکسن ها و اذیتاش پشیمون میشم شدید

عزیزم حرف های دیگران اصلا اهمیت نده هرچی میخوان بگن مهم خودتون هستید که از شرایط روحی وجسمی ومالی خودتون خبر دارید مگه دیگران میخوان خرجش بدن که نظر میدن یکی دیگه بیارید اگر کمک میکنن یا علی اقدام کنید وقتی فردا پس فردا دست تنهاتون گذاشتن وخرجشم به عهده ی شما بود می‌فهمید چه اشتباهی کردید/من خودم ۳تا پسر دارم دریغ از کمکی از طرف خانواده ی شوهر نه مالی نه گرفتنی ولی خوشحالن پشت دارن ولی خوشحالی اونا به حال من هیچ سودی نداره خودم با چنگ ودندون ازاولی بگیر تا سومی بزرگ کردم ؛بعضی وقتا بخاطر سختی ومشکلات پشیمونم از گذشتم که چه حماقتی کردم که فقط یکی باید می‌بود.

ببین عزیزم به منم میگن بچت تنهاست یکی بیار گناه وقتی میبینم زیاد درآمدمون خوب نیست چراباید بیارم به بچه اولمم ظلم کنم من همین یدونه بسمه چون تاالان خودم تنها بزرگش کردم پدراصلا کمکم نکرد الانم فقط میگم بجایی اینکه بخوام یکی دیگه بیارم خرج همین پسرم میکنم که تورفاه باشه

خب این تصمیمی نیست که تنهایی بگیری
اگه همسرم موافق تک فرزندی هست که تمرکزتون رو بذارید برای خوب بزرگ کردن دخترت