چطور بچه ۲ساله، ۳ یا حتی ۴ساله رو تنها تو اتاق میخوابونید؟ هرچقد فکر میکنم خیلی کوچیکه که بخواد تنها بخوابه. گفته های روانشناسا و اینام که هی تغییر میکنه... و اینکه اصلا بچه توی روز هم خودش تنها اتاق نمیره بازی کنه چطور شب بره بخوابه

من که اصلا دخترمو دور از خودم نمی خوابونم..یه روزی خودش میاد و میگه من دیگه میخوام تو اتاق خودم بخوابم پس تا همون روز محکم بغلش میکنم چون زود بزرگ میشه پس از بغلش خوابیدن لذت میبرم

✧ ❂ ✧


از زمان مناسب جدا کردن تخت بچه می‌پرسید.
گفتم : بستگی به سرشت کودک و فرهنگتان دارد.
سوالتان مثل این است که بپرسید که بهترین فصل چیدن میوه کی است ؟
و جوابش این است که بستگی به میوه دارد.

بعد پرسید : با این توصیف پس خودتون کی تخت دخترتون را مستقل کردید؟
گفتم جمله‌ی درستش این است که کی دخترتون خواست که مستقل شود؟
و جوابش ۸ سالگیست.
ما فصل رسیدن میوه‌ها را تعیین نمی‌کنیم.
میوه‌ها زمان چیدنشان را مشخص می‌کنند.
در دنیای روان هر چیزی زمانی دارد ، باید صبور بود.

زمانی از روان‌پزشک‌های ژاپنی پرسیدم که شما چه‌ موقع تخت بچه‌هایتان را مستقل می‌کنید ؟
گفتند بعد از ۶ سالگی.
گفتم در کتابهای غربی خیلی زودتر این کار را می‌کنند.
گفت : بچه‌های ما با آنها فرق می‌کنند و فرهنگ ما نیز با آنها فرق می‌کند.
در فرهنگ ما وابستگی یک ارزش است و آنجا یک ضد ارزش.

« آری ، کار ما در تعامل با دیگری ، تنها باغبانیست. »


👤 دکتر روح الله صدیق

منم اصلا دلم نمیاد جداش کنم اخه تا صبح دیگه ازفکر وخیال خواب نمیرم...بایدکنارخودم بخوابه دورش بگردم منننن

هرطوری که برای خانوادت و شرایط خونت اوکیه باید رفتار کنی.
یه نسخه رو به همه نمیشه داد.
پسر من از یکسالگی مستقل و جداگونه میخوابه.
برای شرایط ما این روش مناسب بود و برای بچه بعدی هم قطعا انحامش میدم

منم میذارم ۶ ساله ک شد جداش میکنم ولی الان قشنگ نزدیکای صبح میاد رو دستم میخوابه

دخترم ۷سالگی جدا شد.پسرم هنوز کوچیکه دوستندارم فعلا

چرت میگن بچه رو که نمیشه به زور جدا کرد یا نصف شب بچه بیدار بشه با گریه خوبه مگه بزرگ میشن می فهمن که باید جدا بخوابن الانم که همه مامان باباها می خوان رابطه برقرار کنن می رن تو یه اتاق دیگه هرشب دیگه انجام نمی دن که

وفتی خونه رو عوض کردیم ،دختر من ۲سال و ۳ ماهش بود
خودش گفت میخواد تو اتاق خودش بخوابه و دیگه پیش ما نخوابید😐

من دختر بزرگم رو اصلا اصرار به جدایی نکردم،طوری بزرگ شده که خداروشکر اصلا نه از تنهایی میترسه،نه از اطاق تاریک میترسه،نه الحمدولله مشکلی تو اینجور زمینه ها داره،کلاس دوم بودخودش گفت میخام تو اطاقم بخابم

من یه پسر ۱۱ ساله دارم تو اتاق خودش میخوابه، یه دختر نزدیک سه سال دارم پیش ما تو پذیرایی میخوابه، از موقعی که دخترم دنیا اومده من و همسرم تو پذیرایی می‌خوابیم.

پسر سه ساله من امروز گفت من میمونم خونه تو آبجی رو ببر مدرسه 😆 و واقعا هم نیومد دخترمو بردم مدرسه اومدم دیدم داره بازی میکنه خودش تنها
شبا هم تو تخت دو طبقه تو اتاق خودشون میخوابن

والااااا من با اینکه بشدت مشتاقم جدا بشه و خسته ام اما نمیتونم تو اتاق تنها بخابونم.
و اصلا هم عادت به تخت خودمون ندادم .
رو زمین تشک میخابیم کنار هم ...اگرم خدا بخاد جدیدا تو تخت خودش میخابه ما هم پایین تختش ...همین واسه من خیلییییی

من ک‌نمیتونم‌بغلم میخوابه تا صب ۲۰ بار چکش میکنم

من از وقتی یکسالشون بود اتاقشون جدا کردم. پیششون میخوابم تا وقتی خوابشون ببره
ولی خب تا صدام میزنن بالای سرشونم
فقط جدیدا دخترم پنج سالشه شب بیدار بشه میاد دنبالم میگه مامان بیا اتاق ما بخواب. کلا یه مدت خیلی وابستگیش زیاد شده. تو طول روز هم ازم جدا نمیشه

منم اصلا دلم نمیخواد، اتاق خوابمونم کوچیکه تختامونو چسبوندیم به هم از رو تخت فقط میشه حابجا شد ولی خب دوست دارم پیش خودم بخوابه، حتی اگه نچسبه بهم خوابم نمیبره، مادرهمسرم همیشه میگه من از اولبن روز پشت در اتاق میزاشتم بچه هارو اششتباه نکن جدا کن

نه بابا نمیشه وابستگی دارن....دختر من مثلا زودتر می‌خوابه میزارمش سرجاش میام بیرون....به دوساعت نمی‌کشه بلند میشه گریه می‌کنه صدام میزنه‌‌‌‌....فعلا ک‌زوده