خسته‌ام…
از روزهایی که با بچه ها کلنجار میرم،
و از شب‌هایی که با خستگیِ بی‌پایان به خواب میرم و باز هم آرام نمی‌گیرم.
گاهی فقط دلم یه خواهر می‌خواد، یه تکیه‌گاه مهربون،
یا یه مامان که روپا باشه و بگه: «تو بخواب، من مراقبم.»
دلم یه روز برای خودم می‌خواد،
یه روز بی‌صدای گریه، بی‌نق‌زدن، بی‌مسئولیت…
فقط من باشم و سکوت و یه نفس راحت.
اما این دختر نمی‌ذاره، اون پسرم از یه طرف دیگه می‌کشه…
و من بین این خستگی‌ها مانده‌ام،
بریده، ولی هنوز ایستاده،
چون مادرم،
و حتی در خستگی هم باید ادامه بدم…

ازهمه مردابیزارم موجودات کثیف

چ قشنگ گفتی ❤ حرف دل من 😓

درکت میکنم عزیزم
من ۳ تا خواهر دارم ،دوتا که متاهل، تا تونستن از مجردی من استفاده کردن براشون بچه بزرگ کردم
یکی مجرد کلا بخاطر اون مامانم دوتا زایمان و حاملگی من یک روزم نیومد پیشم
شهر دورم واقعا دوتا بچه پشت هم خسته و کلافه میکنه مادر
ولی چاره چیه ،خدا رو شکر که سالمن ،خداروشکر که خودمون سالمیم
این روزا مونم میگذره ،به خیر و سلامتی انشاالله

مگه نرگس اومده؟؟

واقعا خدا قوت بهمون
هممون محتاج اینیم یه روز بر خودمون باشیم ولی دیگه نمیتونیم

خداقوت

منم همینطور بدتر همه اینا اینه که شب دیگه خرد و خاکشیر میام بخوابم دیگه نوبت شوهرمه