به یه فروپاشی روانی رسیدم
هی صبوری میکنم ولی یه اوقاتی از کوره دیگه در میرم
از همون روز اول که به دنیا اومد تا همین لحظه خوابش افتضاح تو خواب 3 یا 4 بار بیدار میشه با گریه
دکتر هم بردم گفت مشکلی نداره در کل خواب افتضاحی دارم
طول روز هم همش با کن هر جا میرم دنبالم یا میگه بغلم کن
میدونم بچه اس ولی واقعا کم میارم یه دفعه ای داد میزنم خیلی خیلی خسته میشم
شوهرم که ساعت 10 میاد شام میخوره یکم بازی میکنه
راحت میره تو اتاق قلیون میکشه و بعدم در رو میبنده میخوابه بهش هم میگم کمک کن میگه خستم کا م فکریه و فلان
از طرفی عذاب وجدان دارم که مادره خوبی نیستم که گاهی عصبانی میشم
همش میگم حتما من روانی ام دیوونه ام
میبینم مادره شاده با بچش بازی میکنه همش میگم چقدر آرامش داره پی کن مشکل دارم هیچکس با بچش بد رفتاری نمیکنه

ببین همه ادمن پس همه ممکنه خسته و کلافه بشن
ولی خیلیا کمکی دارن
و اینکه باید خودمون کنترل کنیم بچه گناه داره دست خودش نیست که بقول همسرم اگه میفهمید نمیرید تو خودش ...
خدا قوت که تنهایی داری بچه بزرگ میکنی
خوشبحال اونا که پیش خانوادشونن و مامان جوون یا مادرشوهر جوون خوب دارن

والا منم دقیقا شرایط تورو دارم .خودتو سرزنش نکن .ما مشکل نداریم .ما خود واقعیمون هستیم .ادمیم دیگه ..

همه همینیم روزای بد و خوب داریم غصه نخور سعی کن از کسی کمک بگیری یه چند روز استراحت کنی

نه عزيزم خودتو سرزنش نكن ربات ك نيستي همه مادراهمينن ادم خسته ميشه منم همينجوريم

حالا تو خوبی من که سرکارم مجبورم برم، همون کارهای خونه و بچه داری رو هم انجام بدم حموم بردن تنها،ناهار و شام درست کردن ظرفا و لیاسا رو شستن پهن کردن جارو کردن، وقت مهمونی رفتن و لباس خریدن برای خودمم ندارم ارایشگاه دوماهی میشه نتونستم برم فکر قرض و آخرماه که پول کم نیاریم هوفففخستم

عزیزم همه ی مادرا بعضی وقتا کم میارن و عصبی‌ میشن
شما بهترین مادری برای فرزندت مطمعن باش
خانما موجودات حساسی هستن خیلی وقتا طاقت بعضی چیزارو ندارن طبیعیه عذاب وجدان نداشته باش عزیزم

درکت میکنم منم از بدو تولد تا الان خوابم همینجوریه، خیلی شبا بیدارمیشه انگاری نوزاده دکتر هم میگه طبیعیه روانی شدم

عزیزم همه ما اینطوری ایم. یروز شادیم یروز خسته. الان خود من از صبح دل سیر گریه کردم. توشهر غریبم. کمکی ندارم خانواده شوهر هم سال به سال سر نمیزنن. شوهرمم کمک خاصی نمیکنه تنها نيستی