مامانای دوقلو یا چندقلو خسته نباشید❤️
یسوال داشتم ازتون چطوری به کاراتون میرسید بچه های من عین چسب چسبیدن بهم از صب چندبار غذارو سوزوندم باز دوباره شرو کردم خسته شدم واقعا🥲
عین روانی ها شدم از جام بخوام بلند شم جیغ میکشن گریه میکنن حتی نمیتونم برا خودشون غذا درست کنم مگر اینک خواب باشن اونم نباید صدا شه که بلند میشن 🥲
ناموسا بگین چطورین هندل میکنین کم آوردم من دیگه❤️

من از دوسالگی بچه ها کم کم تونستم یکم به آشپزی و اینا برسم چون بچه ها یه تایمایی مشغول بازی میشن یا با تی وی کارتون میبینن
تحمل کن عزیزم کم کم بزرگتر بشن یاد میگیرن با هم بازی کنن یکم بهتر میشه اوضاع

به سرو صدا هم عادتشون دادم میخوابن راحت حساس نیستن

وقت نمیکنم هیچ کاری کنم ویروس گرفته بودیم تازه روبه بهبودی هستیم آشپزی نمیکنم اگه هم بکنم میبرمشون آشپزخونه چند تا قابلمه میدم بازی میکنن خودم آشپزی میکنم

به نام خدانمیرسیم😂

ای کاش میتونستم الان یه عکس از ‌وضعیت خونه بدم چن روزه تلاش میکنم برم حموم ولی نمیتونم اصلا یادم نیس آخرین بار چن وق پیش رفتم حموم🥲

به کارم نمیرسم
شبیه کلفتای خونه شدم
این ویروس لعنتی اومد هممون گرفتیم
یک دنیا لباس کثیف داریم وقت نکردم بندازم تو ماشین
الان شلوارک همسرمو پوشیدم
یکی از بیاد منو با این قیافه و تیپ ببینه
میگه این کلفت خونشونه

به کارامون نمی‌رسیم عزیزم.تنها نیستی♥️

والا از اول باید به سر و صدا عادتشون میدادی حالا دیگ کاری نمیشه کرد و اینکه ماهم ب کارامون نمیرسیم یا باید ب خودمون و بچه ها برسیم یا خونه زندکی همش با هم‌نمیشه

هم دردیم عزیزم.....

کنارشون باش تا بزرگ وعاقل بشم

واقعیت هیچ وقت به کارامون نمیرسیم خونه همیشه بهم ریخته سینک پر ظرف غذای راحت تکراری میخوریم دیگه حالم بهم میخوره از غذاهای تکراری و راحت خوردن
لباسا هیچ وقت جمع نمیشه از رو زمین