سلام مامانا توروخدا به دادم برسید پسرم از صبح که چشم باز میکنه میچسبه به من میگه بغلم کن تااااااااااااااااا آخر روز خیلی گریه میکنه دیگه کلافه شدم بغلمم نمیخوام بمونه ها میگه یا منو ببر پیش یهچال درش رو باز کن من با وسایلاش بازی کنم یا منو بزار تو ظرفشویی آب بازی کنم یا منو بزار روی کابینت و اپن من هرچی روی اپن و رپی کابینت و توی کابینتهای بالاییه بهم بریزم با هیچ چیز دیگه ای هم سرگرم نمیشه هستم کرده به خدا دیگه دارم قاطی میکنم نمیدونم باید باهاش چیکار کنم

فک میکردم فقط پسرمنه😐

برا منم از بچگی همین بوده هنو ک هنوزه صب تا شب چسب منه جونم ب شوهرمه وقتی اون خونس با من کاری نداره اصلا

تو این سن چون یا از شیر گرفته شدن یا تو پروسه اش هستیم بچه ها از لحاظ روحی و روانی حساس تر میشن.
بیشتر بازی باید باهاشون کرد وگرنه دل و روده خونه رو درمیارن.
کار سخته بالاخره آدم کار خونه هم داره ولی چاره چیه وگرنه مدام آدم اعصابش خورد میشه و هم بچه لجبازی میکنه هم ما بیشتر با بچه در کلنجاریم.

بغلش کن ولی بالای کابینت نذارش اسباب بازی بده دستش یا لوازم بیار پایین باهاش بازی کن

بچه های من که محتاج من نیستن خودشون دائم رو اپن هستن 🤣
جالب اینه من وسایلی که میخوام دست نزنن رو اپن قایم میکنم مثلا 🤣

دخترم اوایل که راه افتاداینطوری بودروانی شدم به معنای واقعی. یه مدت بگذره ازسرش میوفته

گلم کاملا طبیعیه اگه بهت نمیچسبید مشکل دار بود

بچه منم همین جور کلافه شدم

برای ماهم همینه

سلام ازشیرگرفتیش؟

پسر منم همینجوری میکرد چند روز اصلا بغلش نکردم هرچی گریه کرد از سرش افتاد