خانوما پسر بزرگم از بچگی عادت داشت تو اتاق خودش رو تخت خودش می‌خوابید ی مدت من باردار و سرکار هم ک بودم می‌رفت پیش مامانم شبا هم گاهی میموند مامانم همش میزاشتش بغل بخوابه اینم کم کم عادت کرده حالا ک مامانم نیست میاد پیش ما خونه وقتی شوهرم خونه نیست شبا پسرم میگه مامان من بابا ک نیست بیام رو تخت شما جا دارید بخوابم !حس میکنم اگر بزارم عادت کنه خیلی سخت و بد هست نمی‌دونم چرا ولی بهش نه میگم بااینکه می‌دونم برا خودش خوبه و آسیب روحی میبینه شب عادت کنه تو اتاق پدر مادر باشع بازم میگم نه عذاب وجدان میگیرم راحت خوابم نمیبره هی میرم بوسش میکنم بغل میکنم میام تو اتاق خیلی سخته مامانم عادت بدی بهش داد ....

بچه که بودم میگفتم بغل بابام بخوابم مامانم نمیذاشت
هنوزم ک هنوزه یادمه و ناراحتم انگار عقده شده برام
خیلی سخت بود
به نظرم گاهی وقتا در حدی که نشه عادت و چهار چوب رعایت بشه بزار بخوابه تا کم کم بزرگ تر بشه و این عادت ازسرش بیوفته

بنظر من هیچ اشکالی نداره ک گاهی بچه این درخواست رو بده و شما بپذیرین
تو این سن واقعا نیاز دارن بچه ها
مگه تا چند سالگی یه بچه میاد میگه میخام تو بغلت بخابم
خیلی زود میگذره
میشه گاهی شما برین اتاقش بخوابین
یا چند وقت یه بار اون بیاد پیش شما
بنظر من هیچی ب اندازه محبت و نوازش و عشق تو تربیت بچه ها تاثیر نداره
با زبون خودش داره میگه دوس دارم بغلم کنید
کلا ۵ سالشه بچه

بازم هر جور صلاحه

یعنی اصلا نه بهش نمیگید؟ اینجوری خیلی سخت میشه یه چیزایی رو بهش یاد داد...معمولا واسه بچه های زیر ۷ سال باید از جمله های مثبت استفاده کرد مثلا بگید هر کس تخت خودش میخوابه....یا اون تخت باباس
چند سالشه؟

گاهی بزار بهشم بگو بعضی وقتا

تو حال بخوابید ولی رو تخت نه